Scyntygrafia ogniska zawału

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Scyntygrafia ogniska zawału – metoda diagnostyczna stosowana niekiedy (obecnie bardzo rzadko) w diagnostyce zawału serca. Metoda polega na podaniu radioaktywnego znacznika (pirofosforanu cynawego znakowanego 99mTc lub przeciwciał antymiozynowych znakowanych 111In) i ocenie jego przepływu oraz wychwytu przez zmienioną tkankę mięśnia sercowego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Choroby wewnętrzne. Podręcznik multimedialny oparty za zasadach EBM. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Wyd. I. T. I. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005, s. 58, 61. ISBN 83-7430-031-0. (pol.).