Sede Mosze
31°36′38″N 34°48′08″E/31,610556 34,802222
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
146 m n.p.m. |
| Populacja (2007) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+972 8 |
| Kod pocztowy |
79355 |
Położenie na mapie Dystryktu Południowego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°36′38″N 34°48′08″E/31,610556 34,802222
| |
Sede Mosze (hebr. שדה משה) – moszaw położony w samorządzie regionu Lachisz, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu.
Leży na pograniczu północno-zachodniej części pustyni Negew i Szefeli, w otoczeniu miasta Kirjat Gat, kibuców Gat, Galon i Bet Guwrin, oraz moszawu Lachisz.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie znajdowała się tutaj arabska wioska Iraq al-Manshija (arab. عراق المنشية)[1].
Podczas wojny o niepodległość w maju 1948 na terytorium byłego Mandatu Palestyny wkroczyły wojska egipskie. Kolumna egipskich wojsk zmechanizowanych została zatrzymana przez Izraelczyków w pobliżu miasta Aszdod, po czym wycofała się ona w kierunku Negewu i zatrzymała się w rejonie wiosek al-Faludża i Iraq al-Manshija.
16 października 1948 izraelskie oddziały w trakcie „operacji Jo’aw” rozpoczęły ataki na egipskie pozycje położone w tym rejonie. W wyniku tej operacji, do 22 października około 4 tys. egipskich żołnierzy zostało otoczonych w tzw. „worku Faluja”[2]. 28 grudnia 1948 izraelskie oddziały wykonały kolejny oskrzydlający manewr, zacieśniając pętlę okrążenia.
Zawarte 24 lutego 1949 izraelsko-egipskie zawieszenie broni umożliwiło Egipcjanom wycofanie swoich wojsk z okrążenia, natomiast obszar „worka Faluja” miał przejść pod kontrolę izraelską[3]. 26 lutego egipska brygada swobodnie wycofała się w kierunku półwyspu Synaj, a 1 marca obie wioski zostały zajęte przez Izraelczyków. Doszło wówczas do naruszenia warunków zawieszenia broni, ponieważ izraelscy żołnierze zaczęli zmuszać arabską ludność cywilną do opuszczenia wiosek. Obserwator ONZ Ralph Bunche raportował, że zastraszanie cywilów obejmowało przypadki pobicia, kradzieże i usiłowania dokonania gwałtu[4]. Z tego powodu wszyscy mieszkańcy do 22 kwietnia opuścili swoje wioski, a 27 kwietnia Izraelczycy przystąpili do wyburzania domów[4].
Współczesny moszaw został założony w 1956. Początkowo nazywał się Sede Jeszajahu, jednak nazwę zmieniono na obecną, oddając cześć baronowi Maurice’owi de Hirschowi (w hebr. jego imię to Mosze), który wspierał żydowskie osadnictwo w Palestynie.
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W moszawie jest ośrodek kultury, boisko do piłki nożnej oraz basen kąpielowy.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, winnicach, uprawach w szklarniach i hodowli drobiu.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Na wschód od moszawu przebiega autostrada nr 6, brak jednak możliwości bezpośredniego wjazdu na nią. Z moszawu wyjeżdża się na południowy wschód na drogę ekspresową nr 35 
(Aszkelon–Hebron).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine: Gaza Directory Listings. [w:] Palestine Liberation Organization research Center [on-line]. [dostęp 2009-03-20]. (ang.).
- ↑ Carta Jerusalem, Battle Sites in the Land of Israel. W: Israel:Carta. s. 29-30. ISBN 965-220-494-3.
- ↑ Tekst porozumienia izraelsko-egipskiego. [dostęp 2009-03-20]. (ang.).
- ↑ a b Bunche to Shiloah, 4 Mar. 1949, Israel State Archives FM 2431\1. W: Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 522. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne moszawu Sede Mosze Google Maps
- Mapa moszawu Sede Mosze Amudanan
