Sebastião Salgado

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sebastião Salgado
Ilustracja
Sebastião Salgado (2003)
Imię i nazwisko

Sebastião Ribeiro Salgado Júnior

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1944
Aimorés

Narodowość

brazylijska

Dziedzina sztuki

fotografia

podpis
Odznaczenia
Kawaler Orderu Zasługi Kulturalnej (Brazylia)
Strona internetowa
Sebastião Salgado (z lewej) i prezydent Lula da Silva (2006)

Sebastião Ribeiro Salgado Júnior (ur. 8 lutego 1944 w Aimorés) – brazylijski fotograf pracujący jedynie w technikach fotografii czarno-białej, ambasador dobrej woli UNICEF[1]. Bohater filmu dokumentalnego Sól ziemi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zdobył tytuł magistra ekonomii na uniwersytecie w São Paulo. Swą karierę „fotograf rynsztoków” – jak bywa nazywany – rozpoczął w 1970, gdy już jako doktor ekonomii podczas wizyty służbowej w biednej części Afryki zrobił kilka zdjęć. Te pierwsze fotografie, wykonane jedynie do celów prywatnych, pobudziły autora do szerszego zainteresowania się fotografią, a także zagadnieniami nędzy w krajach trzeciego świata.

Salgado nawiązał współpracę z europejską i afrykańską sekcją organizacji World Church Society i przez kilka następnych lat pracował nad projektem Migracje. W 1975 nawiązał współpracę z francuską agencją fotograficzną Gamma, a w 1980 dołączył do elitarnego grona agencji Magnum założonej przez Henriego Cartier-Bressona. Od 1994 Salgado jest związany z Amazonas Images Press Agency, która ma wyłączność na prezentowanie jego prac.

Poruszane zagadnienia[edytuj | edytuj kod]

Sebastião Salgado koncentruje się zawsze na ludzkiej biedzie. Świat, który uwiecznia na kliszy, jest brudny i ponury, a ludzie w nim żyjący – nieszczęśliwi. Jego pierwsze realizacje dotyczą nędzy w krajach trzeciego świata, co zostało pokazane w cyklach takich jak: Migracje, Uchodźcy czy Uncertain Grace, jednak ludzkie cierpienie rejestruje nie tylko w Afryce. Jego prace pokazują robotników we Francji, Rosji, czy na Ukrainie. W 1990 pojawił się w Stoczni Gdańskiej. Obecny jest wszędzie tam, gdzie ludzkie życie jest sprowadzone do rynsztoka, bez względu na to, czy to jest w Brazylii, na plantacjach herbaty w Radżastanie czy polach naftowych Kuwejtu.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Workers: An Archaeology of the Industrial Age
  • Migrations: Humanity in Transition
  • The Children: Refugees and Migrants
  • An Uncertain Grace
  • Other Americas (1986)
  • Terra: Struggle of the Landless
  • Sebastiao Salgado: Looking Back at You VHS (1993)

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda im. Ericha Salomona (1988)[2]
  • Order Zasługi dla Kultury (Brazylia) (1998)[3]
  • Nagroda Fundacji Erny i Victora Hasselblad za całokształt pracy. W uzasadnieniu napisano: Sebastião Salgado jest jednym z przodujących i najbardziej znanych fotoreporterem zajmującym się zagadnieniami socjalnymi. Wykazał się unikalną zdolnością do połączenia dziennikarstwa, dyskretnego podejścia, lojalnego zaangażowania i fotograficznej estetyki. Używa swego medium do opowiedzenia życia ludzi, życia, które obserwował z respektem pomimo surowości okoliczności, w jakich się znajdował. Jego zdjęcia są poruszające i ważne w poznawaniu i rozumieniu ludzi i ich kultur. Jego praca ma także znaczenie dla takich przedsięwzięć jak Lekarze Bez Granic. (1989)
  • Nagroda Księcia Asturii (1998)
  • Nagroda Pokojowa Księgarzy Niemieckich (2019)[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. UNICEF: International Goodwill Ambassadors who served in 2005. www.unicef.org. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
  2. Bisher wurden ausgezeichnet [online], Dr. Erich Salomon-Preis [dostęp 2022-01-16] (niem.).
  3. Ministério da Cultura: Ordem do Mérito Cultural 1995–2002. www2.cultura.gov.br. [dostęp 2014-02-09]. (port.).
  4. Sebastião Salgado erhält den Friedenspreis des Deutschen Buchhandels 2019. friedenspreis-des-deutschen-buchhandels.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-26)]., friedenspreis-des-deutschen-buchhandels.de (dostęp: 10 października 2019).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]