Seladonit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seladonit
Ilustracja
Kryształy kalcytu, apofyllitu, stilbitu w zbitku seladonitowym tworzącym jego spoiwo, a w który to seladonit odpowiada za ciemnozielone zabarwienie próbki.
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

uwodniony glinokrzemian potasu, glinu, sodu, żelaza i magnezu
(K,Na)(Al,Fe,Mg)2[(OH)2/(Al,Si)4O10]

Twardość w skali Mohsa

1-2

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała, jednokierunkowa

Pokrój kryształu

łuseczkowy

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

2,8-2,9 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

zielona

Rysa

zielona/niebieskozielona

Połysk

matowy

Seladonitminerał ilasty z gromady krzemianów. Uwodniony glinokrzemian Na, K, Al, Mg, Fe. Nazwa pochodzi z języka francuskiego celadon czyli zieleń morska. Jego kryształy są zwykle niedostrzegalne gołym okiem. Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych. Minerał ten jest zbliżony pod względem chemizmu i wyglądu do glaukonitu. Genezą dla tego minerału są procesy hydrotermalne oraz procesy wietrzenia zachodzące w środowisku lądowym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Żaba (red.): Ilustrowana Encyklopedia Skał i Minerałów. Videograf II, 2010, s. 390. ISBN 978-83-7183-851-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]