Selenoproteiny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Selenoproteiny – grupa białek zawierających przynajmniej jedną resztę selenocysteiny (Sec, U, Se-Cys).

Do białek tych zalicza się peroksydazę glutationową (GPX) oraz reduktazę tioredoksyny (TrxR/TXNRD) - obie posiadające po jednej reszcie Sec[1]. Inną selenoproteiną jest selenoproteina P pospolicie występującą w osoczu krwi. Białko to ma aż 10 reszt Sec (9 w krótkiej C-terminalnej domenie oraz 1 w N-terminalnej domenie katalitycznej). Prawdopodobnie domena C-końcowa bogata w wysoko reaktywne atomy selenu służy jako bezpieczna forma transportu tego pierwiastka w krwiobiegu[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dolph L. Hatfield, Vadim N. Gladyshev, How selenium has altered our understanding of the genetic code, „Molecular and Cellular Biology”, 22 (11), 2002, s. 3565–3576, DOI10.1128/MCB.22.11.3565-3576.2002, ISSN 0270-7306, PMID11997494, PMCIDPMC133838 [dostęp 2018-06-08].
  2. Raymond F. Burk, Kristina E. Hill, Selenoprotein P: an extracellular protein with unique physical characteristics and a role in selenium homeostasis, „Annual Review of Nutrition”, 25, 2005, s. 215–235, DOI10.1146/annurev.nutr.24.012003.132120, ISSN 0199-9885, PMID16011466 [dostęp 2018-06-08].
  3. Raymond F. Burk, Kristina E. Hill, Selenoprotein P-expression, functions, and roles in mammals, „Biochimica Et Biophysica Acta”, 1790 (11), 2009, s. 1441–1447, DOI10.1016/j.bbagen.2009.03.026, ISSN 0006-3002, PMID19345254 [dostęp 2018-06-08].