Sen grobów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sen grobówpoemat Adama Asnyka[1], opublikowany w 1865[2]. Utwór stanowi rozrachunek poety z tradycją romantyczną, którą poeta ocenia negatywnie, jako szkodliwą społecznie[2]. Poemat powstał w pierwszych latach po upadku powstania styczniowego, stąd jego polemiczny charakter. Utwór został napisany tercyną (wł. terza rima)[3][4], czyli strofą trójwersową rymowaną według wzoru aba bcb cdc...[5], przejętą z Boskiej komedii Dantego. Asnyk jawnie odwołuje się do poematu włoskiego mistrza, zamieszczając motto wzięte z Piekła.

W posępną nocy zaszedłem krainę,
Po śniegu, co się usuwał pode mną —
I przez powietrze zmrożone i sine,

Które zawisło nad przepaścią ciemną,
Rzucałem trwożne spojrzenia w pustkowie,
Bo czułem trwogę w mej piersi nikczemną.

Włos mi się jeżył, przymarzły na głowie;
Na duszę dziwna przerażeń zmartwiałość
Spadła i skrzydła rozpostarła sowie;


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Asnyk Adam, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-01-02].
  2. a b Adam Asnyk (1838-1897). info.kalisz.pl. [dostęp 2017-01-02]. (pol.).
  3. terza rima, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-02] (ang.).
  4. Claudio Ciociola: Terza rima. treccani.it. [dostęp 2017-01-02].
  5. Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 155. ISBN 83-900829-6-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]