Sepé Tiaraju

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sepé Tiaraju
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1723
São Luiz Gonzaga

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1756
São Gabriel

Zawód, zajęcie

Przywódca Indian Guaraní

Sepé Tiaraju (ur. w 1723 r. w São Luiz Gonzaga, Brazylia, zm. 7 lutego 1756 r. w São Gabriel) – lider Indian z plemienia Guaraní. Podczas wojny Guaraní przewodził siłom Indian zamieszkujących misje jezuickie w walce z połączonymi wojskami Hiszpanii i Portugalii. Zginął w jednej z potyczek tej wojny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sepé Tiaraju urodził się ok. 1723 r. w misji jezuickiej São Luiz Gonzaga na terenie dzisiejszego stanu Rio Grande do Sul w Regionie Południowym Brazylii. Jezuici nadali mu imię José i wychowywali go po tym, jak rodzice chłopca zmarli na szkarlatynę. On również zachorował i jako ślad po chorobie zostały mu liczne blizny, jedna z nich na czole miała kształt półksiężyca. Dorastając, Sepé łączył nauki jezuitów z duchem wolności Indian, stając się w ten sposób liderem społeczności indiańskiej[1].

Kiedy w wyniku postanowień Traktatu Madryckiego z 1750 roku, Hiszpania i Portugalia podzieliły pomiędzy siebie sporne ziemie na terenie dzisiejszej południowej Brazylii, Argentyny i Paragwaju, część misji jezuickich została przeniesiona, a dotychczasowi mieszkańcy zmuszeni do przesiedlenia[2].

Jezuici i zamieszkujący w misjach Indianie Guaraní nie chcieli zgodzić się na wysiedlenie. Indianie podjęli więc walkę zbrojną z wojskami Hiszpanii i Portugalii, które chciały wyegzekwować zapisy Traktatu. “Ta ziemia ma już swojego pana” (Esta terra tem dono) - miał powiedzieć wówczas Sepé, nawołując współplemieńców do stawiania oporu[3].

Sepé stał na czele sił Guaraní przez trzy lata, aż do momentu swojej śmierci. Zginął w potyczce, 7 lutego 1756 roku, kiedy jadąc konno został raniony lancą, a następnie postrzelony. Trzy dni po jego śmierci rozegrała się najbardziej krwawa bitwa tej wojny - bitwa pod Caiboaté, w której zginęło ponad 1500 Indian. Był to koniec oporu Indian[3][4].

Obecność w kulturze popularnej[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze literackie wzmianki o Sepé Tiaraju pojawiły się już w 1769 roku w poemacie Uraguai Basílio da Gamy. Mit wojownika Sepé Tiaraju spopularyzował poeta João Simões Lopes Neto w utworze O Lunar de Sepé (1913). Postać indiańskiego przywódcy jest silnym elementem tożsamości stanu Rio Grande do Sul, pojawia się w licznych regionalnych poematach i utworach muzycznych, które traktują o jego życiu. Na terenie stanu można spotkać jego pomniki[5]. Na południu Brazylii Sepé Tiaraju jest przedstawiany niemal jako święty i pojawiły się inicjatywy, aby oficjalnie go kanonizować w Kościele katolickim, jednak są to jedynie propozycje pewnej części kościoła, inspirowanej teologią wyzwolenia[6].

Lotnisko w Santo Ângelo w stanie Rio Grande do Sul nosi nazwę Sepé Tiaraju.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PORTAL DAS MISSOES, Sepé Tiaraju: Lider Guarani o Espirito Gaúcho de Liberdade - Notícias - Portal das Missões [online], www.portaldasmissoes.com.br [dostęp 2020-02-04] (port. braz.).
  2. Guerra Guaranítica - História do Brasil [online], InfoEscola [dostęp 2020-02-04] (port. braz.).
  3. a b Quem foi Sepé Tiarajú, primeiro índio brasileiro que pode ser santificado pela Igreja Católica [online], GaúchaZH, 12 października 2018 [dostęp 2020-02-04] (port. braz.).
  4. Batalha de Caiboaté - Sites - Portal das Missões [online], www.portaldasmissoes.com.br [dostęp 2020-02-04].
  5. Ceres Karam Brum, O mito de Sepé Tiaraju: etnografia de uma comemoração, „Redes (St. Cruz Sul, Online)”, 12 (3), 2007, s. 5–20, DOI10.17058/redes.v12i3.420, ISSN 1982-6745 [dostęp 2020-02-04] (ang.).
  6. https://periodicos.ufsm.br/sociaisehumanas/article/viewFile/854/590