Serafin (Iwanow)

Serafin

Leonid Iwanow
Arcybiskup Chicago, Detroit i Środkowej Ameryki
Kraj działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1897 Kursk
Data i miejsce śmierci	12 lipca 1987 Mahopac
Arcybiskup Chicago, Detroit i Środkowej Ameryki
Okres sprawowania	1976–1987
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji
Inkardynacja	Eparchia Chicago, Detroit i środkowo-zachodniej Ameryki
Śluby zakonne	1926
Prezbiterat	1926
Chirotonia biskupia	9 marca 1946

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	9 marca 1946
Miejscowość	Genewa
Miejsce	Sobór Podwyższenia Krzyża Pańskiego
Konsekrator	Anastazy (Gribanowski)
Współkonsekratorzy	Hieronim (Czernow), Nataniel (Lwow)
Współkonsekrowani biskupi Jakub (Toombs) 12 lipca 1951 Paweł (Pawłow) 16 lipca 1957 Alipiusz (Gamanowicz) 12 października 1974 Hilarion (Kapral) 10 grudnia 1984

Serafin, imię świeckie Leonid Gieorgijewicz Iwanow (ur. 20 lipca^?/1 sierpnia 1897 w Kursku, zm. 12 lipca 1987 w Mahopac) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

Życiorys

Po ukończeniu gimnazjum klasycznego w Kursku rozpoczął studia filologiczne na uniwersytecie w Moskwie, które przerwał, gdy w 1916 zaciągnął się jako ochotnik do 1 Syberyjskiego Korpusu Armijnego. Po wybuchu rosyjskiej wojny domowej, ponownie ochotniczo, dołączył do sił Białych i walczył pod dowództwem gen. Ławra Korniłowa, a następnie gen. Siergieja Markowa. W 1920 emigrował z Rosji. Dotarł do Królestwa SHS i ukończył studia filozoficzne i teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim w 1925. Następnie udał się na górę Athos, gdzie w 1926 złożył wieczyste śluby zakonne. W tym samym roku w Skopje przyjął święcenia kapłańskie.

W latach 1928–1946 przebywał w monasterze św. Hioba Poczajowskiego w Ladomirovej, w ostatnich latach jako jego przełożony. Koordynował wydawniczą działalność mnichów, drukujących w klasztorze prace o szeroko pojętej tematyce prawosławnej. W celu pozyskiwania funduszy na ten cel podróżował m.in. do Bułgarii. Pragnął również kolportować część wydawanych książek w ZSRR, co jednak nie było możliwe. W 1944 koordynował ewakuację monasteru w ucieczce przed Armią Czerwoną. Razem z innymi mnichami wyjechał do Berlina, następnie do Szwajcarii. W 1946 Pierwszy Hierarcha Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, metropolita Anastazy (Gribanowski) oraz arcybiskup Hieronim wyświęcili go na biskupa Santiago i Chile z zamiarem skierowania go do pracy wśród rosyjskich emigrantów w Ameryce Południowej. Wyjazd tam okazał się jednak niemożliwy. Biskup Serafin udał się zatem do USA, gdzie kierowana przez niego wspólnota dołączyła do mnichów żyjących w monasterze Trójcy Świętej w Jordanville, zaś on sam został jego przełożonym. W 1948 wspominany jako biskup troicki. W nowym miejscu zamieszkania kontynuował działalność wydawniczą, publikując w rosyjskojęzycznych pismach drukowanych w monasterze.

W 1948 przeniósł się do Mahopac, gdzie założył skit Kursko-Korzennej Ikony Matki Bożej „Znak”, zwany Nową Pustelnią Korzenną. Był jego przełożonym od 1951 do 1957. W 1957 objął katedrę Chicago i Detroit, dwa lata później został podniesiony do godności arcybiskupiej. Od 1976 nosił tytuł arcybiskupa Chicago, Detroit i Środkowej Ameryki. W wymienionym roku został również pierwszym zastępcą Pierwszego Hierarchy Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.

W połowie lat 80. przeniósł się do założonej przez siebie pustelni w Mahopac, gdzie w 1987 zmarł i został pochowany.