Serdar (tytuł)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielki wezyr i Serdar wojsk osmańskich w wyprawie wiedeńskiej - Kara Mustafa pasza
Kaaba, świątynia i sanktuarium w Mekce, najważniejsze miejsce święte islamu

Serdar (pers. ser – "głowa, naczelnik, dowódca, wódz", z sufiksem -dar z pers. dasztem - "mieć" używanym do tworzenia tytułów osób "mających" coś pod swoją opieką i "piastujących" odnośny urząd) – w Turcji osmańskiej zazwyczaj tytuł wodza naczelnego, którym bywał wielki wezyr. Każdy Serdar na znak swojej władzy otrzymywał od sułtana świętą chorągiew proroka Mahometa i klucz do Kaaby, świętego miejsca islamu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zygmunt Abrahamowicz, Kara Mustafa pod Wiedniem, Wyd. Literackie Kraków 1973