Seungnang

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seungnang
Data i miejsce urodzenia

V w.
Yodong

Data śmierci

615

Szkoła

Sanlun

Nauczyciel

Tanji?

Następca

Sengquan

Zakon

Madhjamaka

Seungnang (V w.-zm. 615; Hangul 승낭 Sŭngnang, chiń. 僧郎 pinyin Sēngláng) – koreański mnich działający w Chinach w ramach szkoły sanlun (Trzech traktatów).

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Yodong (chiń. Liaodong) w Goguryeo. Gdy Kumaradżiwa wprowadził nauki Nagardżuny do Chin, dotarły one do Goguryeo. Seungnang studiował je oraz Sutrę Awatamsakę. Wkrótce udał się Chin do Jiangnanu w okresie jianwu (494-497) i zatrzymał się w klasztorze Caotang na Górze Dzwonu na północ od Nankinu. Następnie przeniósł się do klasztoru Qixia na górze She[1].

Nauczał i objaśniał nauki związane z trzema traktatami i wieści o jego wygranych dysputach z innymi mnichami dotarły do cesarza Wu z Liangów, który w 512 r. wybrał dziesięciu mnichów, którzy rozpoczęli studiować u Seungnanga. Wśród nich był cesarski konsultant religijny Zhiji[2].

Seungnang szybko zyskał sobie opinię znawcy madhjamiki.

Jego nauki były kontynuowane przez jego uczniów.

Szkoła sanlun[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Red. Peter H. Lee, Wm. Theodore de Bary. Sources of Korean Tradition Str. 36
  2. Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Str. 7

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Red. Peter H. Lee, Wm. Theodore de Bary. Sources of Korean Tradition. Volume One: From Early Times Through the Sixteenth Century. Columbia University Press. New York. 1997. Str. 432. ISBN 0-231-10567-3
  • Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Jimoondang. Seoul. 2007. Str. 220. ISBN 978-89-88095-24-9