Sevilla Fútbol Club – hiszpańskiklub piłkarski, grający obecnie w Primera División, mający siedzibę w Sewilli, stolicy Andaluzji. Został założony w dniu 25 stycznia 1890 jako pierwszy klub w mieście. Swoje domowe mecze rozgrywa na stadionie Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, który może pomieścić niespełna 45 tysięcy widzów[1]. Zespół Sevilli zdobył raz mistrzostwo Hiszpanii (1946). Największym sukcesem w historii klubu było wywalczenie w 2006 roku (10 maja) Pucharu UEFA po zwycięstwie 4:0 w finale nad angielskimMiddlesbrough FC[2]. 25 sierpnia 2006 roku Sevilla zdobyła swoje drugie trofeum w historii, pokonując w meczu o Superpuchar Europy w MonakoFC Barcelona 3:0.[3] W sezonie 2006/2007 Sevilla jako drugi (po Realu Madryt) klub w historii obroniła Puchar UEFA. Powtórzyła ten sukces jeszcze w sezonie 2013/2014 po wygranej 4:2 w karnych nad Benficą, a następnie w 2015 roku po wygranej na Stadionie Narodowym w Warszawie3-2 z Dnipro. Sevilla dwukrotnie z rzędu została wybrana najlepszą drużyną na świecie przez IFFHS.
Klub został założony w 1905 roku. Założyciel, emigrant pochodzący z Anglii, podkreślał, że futbol to norma w mieście a jego celem jest zwyciężanie i podziw innych ludzi. Dokładna data założenia to 14 X 1905. Wtedy gubernator Sewilli, Jose Contreras Carmena, zatwierdził status klubu. Pierwszym prezesem Sevilli został Jose Luis. Na początku swojego istnienia drużyna rozgrywała jedynie mecze towarzyskie. 5 lat po założeniu klubu drużyna zainaugurowała na nowym stadionie, a 2 lata później odnieśli pierwszy sukces. Rok 1914 przyniósł ze sobą zmianę prezesa. Został nim Francisco, a jego zadaniem miało być „osadzenie” Sevilli na „tronie królewskim”. Niedługo trzeba było czekać na pierwsze efekty. 8 II 1915 Sevilla spotykała się z Betisem Bolompie. Po wyrównanym meczu Sevilla zwyciężyła 4:3 i została najlepszą drużyną Andaluzji.
W roku 1916 drużyna w końcu zainaugurowała w hiszpańskiej 1 lidze, a pierwszym rozegranym meczem ligowym był zremisowany 2:2 mecz z drużyną Kadyksu. Zaraz po II wojnie światowej Sevilla zdobyła jedyny, jak dotychczas, tytuł mistrzów Hiszpanii.
Nie jest to jednak największy sukces w historii klubu bowiem w sezonie 2005/2006 Sevilla FC zdobyła Puchar UEFA, w finale pewnie pokonując Middlesbrough 4:0. Jesienią 2006 klub z Andaluzji przegrał mecz pokazowy z okazji stulecia Wisły Kraków 0:1 (gol Hristu Chiacu). W sezonie 2006/2007 ponownie zdobyła „puchar pocieszenia” pokonując Espanyol Barcelona w rzutach karnych 3:1 (2:2 po dogrywce, 1:1 w regulaminowym czasie gry) oraz Puchar Króla po wygranej 1:0 nad Getafe. W lidze w tabeli końcowej klub zajmuje 3. miejsce z liczbą 71 punktów (po 5. pkt straty do mistrza Realu Madryt i FC Barcelony). Klub z Andaluzji stał się nową siłą w skostniałym układzie europejskiego futbolu. Duża w tym rola prezesa José María del Nido. W ostatnich latach drużynę opuściło wielu czołowych zawodników takich jak Sergio Ramos czy José Antonio Reyes, a pomimo to zdołano znaleźć ich godnych następców. Na początek sezonu 2007-2008 Sevilla zdobyła Superpuchar Hiszpanii gromiąc Królewskich 1:0 (u siebie) i 5:3 (wyjazd).
W dniu 28 sierpnia 2007 zmarł jeden z zawodników klubu – Antonio Puerta[4]. Podczas meczu z Getafe CF (25.08.2007) zasłabł, po czym po interwencji kolegów z drużyny, Palopa i Dragutinovicia, oraz lekarzy wstał i udał się do szatni. Tam zasłabł ponownie i został przewieziony do szpitala Virgen del Rosario. Lekarze określali jego stan jako krytyczny. Zmarł na skutek zatrzymania akcji serca. Kilka dni po tej tragedii31 sierpnia w meczu o Superpuchar Europy Sevilla uległa A.C. Milanowi 1:3.[5] Podczas tego meczu uczczono pamięć o piłkarzu. Rozpoczęto go minutą ciszy, a zawodnicy obu zespołów oprócz swojego numeru i nazwiska mieli także nazwisko Antonio Puerty.
W sezonie 2012/13 trenerem Sevilli został Unai Emery[6].
W letnim okienku transferowym w 2013 roku zespół opuścili między innymi Álvaro Negredo[7].
, Emir Spahić[8], Geoffrey Kondogbia, Jesús Navas[9][10]. i Gary Medel. Na ich miejsce klub pozyskał młodych zawodników. Sprowadzeni zostali Kévin Gameiro, Vicente Iborra, Raul Rusescu, Carlos Bacca, Marko Marin[11][12][13].
czy Denis Czeryszew (dwaj ostatni zostali wypożyczeni). Po tym jak zespół wyeliminował w rundzie play-off Śląsk Wrocław 9:1 został umieszczony w grupie „H” Ligi Europejskiej, gdzie znajdowały się takie drużyny jak SC Freiburg, Estoril Praia oraz Slovan Liberec[14].
26 marca po zwycięstwie 2:1 nad Realem Madryt, Sevilla awansowała na piąte miejsce w hiszpańskiej Primera División. 1 maja podopieczni Unaia Emeryego awansowali do finału Ligi Europejskiej, wygrywając dwumecz z Valencią. W finale klub pokonał Benficę Lizbona po rzutach karnych. Dwa strzały piłkarzy z Lizbony obronił Beto[15].
12 sierpnia Sevilla przegrała w Superpucharze Europy z Realem Madryt 0:2. 27 maja na Stadionie Narodowym w Warszawie w drugim z rzędu finale Ligi Europejskiej wygrali z Dnipro Dniepropetrowskiem 3:2 po golach Carlosa Bacci i Grzegorza Krychowiaka.
W meczu o Superpuchar Europy klub z Andaluzji przegrał z FC Barceloną 4:5. Ponadto po raz kolejny Sevilla triumfowała w rozgrywkach Ligi Europejskiej, gdzie w finale pokonała Liverpool 3:1. Po sezonie Unai Emery opuścił stanowisko szkoleniowca klubu.
Podstawowymi koszulkami Sevilli są białe koszulki. Drugi strój ma kolor czerwony, a strój zapasowy jest granatowy. W sezonie 1986/7 sponsorem Sevilli był Expo '92. W sezonie 2020/21 sponsorem technicznym Sevilli jest Nike.
Sevilla trenuje na Ciudad Deportiva José Ramón Cisneros Palacios. Baza treningowa została zbudowana w 1974 roku i znajduje się w Utrera, miejscowości położonej nieopodal Sewilli. Mieści się tam także boisko na którym trenują juniorskie drużyny Sevilli[16].
Hiszpania
Andaluzja
.jpg)
.png){kind=small}
