Sexy Suicide

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sexy Suicide
Inne nazwy

Neon Romance[1]

Rok założenia

2012

Pochodzenie

Sosnowiec,  Polska

Gatunek

synth pop, industrial, dark wave

Aktywność

od 2012

Wydawnictwo

Fonografika, Requiem Records

Skład
Bartłomiej Salamon
Monika Kaptur
Byli członkowie
Marika Grądkowska (Tomczyk)
Mateusz Rogóż
Instrumentarium
syntezatory

Sexy Suicide – polski zespół muzyczny pochodzący z Sosnowca, wykonujący muzykę synth pop/industrial[1], opartą na brzmieniach starych instrumentów elektronicznych, jednoznacznie nawiązując do lat osiemdziesiątych. Tworzą go Monika Kaptur (wokal), Bartłomiej "Poldek" Salamon (klawisze).

Historia zespołu[edytuj | edytuj kod]

Zespół powstał w 2012 w Sosnowcu jako trio pod nazwą Neon Romance[2][3]. Po odejściu z grupy jednego z jej członków, Michała Kapuścińskiego, dokonano zmiany nazwy zespołu[1]. Od 2014 roku Marika Grądkowska i Bartłomiej Salamon funkcjonują jako duet o nazwie Sexy Suicide[4]. W 2014 wydali własnym debiutancką płytę pt. Midnight Stories. W 2016 roku nakładem Fonografiki ukazała się ich druga płyta pod tytułem Intruder[2][1]. Po kolejnych czterech latach, w grudniu 2020 premierę miał trzeci album zatytułowany We will die as one, który został wydany nakładem Requiem Records[5]. Krótko po wydaniu trzeciego albumu, zespół opuściła wokalistka, Marika Tomczyk[6]. W drugiej połowie 2021 do zespołu dołączyła nowa wokalistka, Monika Kaptur oraz grający na gitarze basowej Mateusz Rogóż. W pierwszej połowie 2022 zespół w nowym składzie wydał własnym nakładem EP S.O.S.[7].

Inspiracje[edytuj | edytuj kod]

Głównymi inspiracjami dla twórców są muzyka z gatunku synth pop, industrial, post-punk, cold wave, italo disco, kino i moda lat 80. XX wieku. W swoich tekstach zespół najczęściej porusza tematykę śmierci, nocnego miejskiego życia, samobójstwa, osamotnienia czy nieszczęśliwej miłości oraz otwarcie sprzeciwia się nietolerancji i homofobii[3]. Jako instrumentarium wykorzystuje brzmienie starych analogowych i cyfrowych syntezatorów, automatów perkusyjnych, a także industrialne brzmienia pozyskiwane w opuszczonych zakładach przemysłowych, fabrykach[2]. Znakiem rozpoznawczym zespołu jest łączenie smutnych, romantycznych melodii spod znaku New Romantic i Italo Disco, z alternatywnymi i eksperymentalnymi elektronicznymi brzmieniami, charakterystycznymi dla niemieckich industrialnych zespołów lat osiemdziesiątych[3].

Koncerty[edytuj | edytuj kod]

1 marca 2014 odbył się pierwszy koncert zespołu w nieistniejącym już klubie Klawiatura w Katowicach[3]. Od tamtej pory grupa zagrała koncerty na wielu festiwalach, klubach i squatach w Polsce i za granicą, m.in. w Niemczech, Czechach, Irlandii, Anglii czy na Ukrainie. Zespół wystąpił m.in. na festiwalu Young & Cold w Augsburgu, Off Festivalu w Katowicach oraz Castle Party w Bolkowie, Soundrive Festival w Gdańsku, Paradzie Równości w Warszawie, Pixel Heaven 80's Synth Festival w Warszawie, Polyana Music Festival na Ukrainie[2][3], Alerta Alerta Festiwal, Smutna Pusia Festiwal w Przychodnia Skłot, 28 Lecie Rozbratu, CRK we Wrocławiu, Wolne Tory w Bytomiu, Nacjonalizm? Nie, dziękuję! Fest, Kalisz Ambient Festiwal, WOŚP[potrzebny przypis].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Neon Romance - Midnight Stories (2014)
  • Sexy Suicide - Intruder (2016)
  • Sexy Suicide - We will die as one (2020)
  • Sexy Suicide - S.O.S. (2022)

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Album Twórcy Źródło
Shame Of Device Intruder Produkcja: Mateusz Borda [8]
Never Forget Intruder Produkcja: Snapshot Films [9]
Diary Of Moon Intruder Reżyseria, zdjęcia: Paweł Poździk Montaż: Amelia Judziewicz Postprodukcja: Piotr Łężak [10][11]
Evelyn Intruder Produkcja: For Short [12][13]
Dream Revenge We will die as one Produkcja: Bartłomiej Stypka [14]
Techno Scar We will die as one Produkcja: KULTFILM [15][16]
Sztuka latania We will die as one Produkcja: Grupa Vidoq [17]
Klatka S.O.S. Produkcja: Bartłomiej Stypka [18]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Piotr Mulawka: Leksykon polskiej i światowej muzyki elektronicznej. s. 304. ISBN 978-83-943331-4-0. [dostęp 2024-03-13].
  2. ↑ a b c d K.S.: Sexy Suicide czyli o muzyce lat 80 w wywiadzie z Mariką Tomczyk. wtonacjikultury.pl, 2018-05-17. [dostęp 2020-12-25]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e Sexy Suicide. dizastermag.pl, 2015-04-29. [dostęp 2020-12-25]. (pol.).
  4. ↑ Filip Roland: Sexy Suicide – Never Forget. nowamuzyka.pl, 2016-04-28. [dostęp 2020-12-25]. (pol.).
  5. ↑ Tomex: SEXY SUICIDE – WE WILL DIE AS ONE. rm80.pl, 2020-12-14. [dostęp 2020-12-25]. (pol.).
  6. ↑ Maciej Majewski: Sexy Suicide: Raczej zawsze staram się mieć plan B.. wmeskimkregu.pl, 2021-01-21. [dostęp 2022-05-15]. (pol.).
  7. ↑ Beata Ejzenhart: PIOSENKI Z „S.O.S” NIE OPOWIADAJĄ ZABAWNYCH HISTORII – SEXY SUICIDE [WYWIAD]. m-mag.pl, 2022-04-14. [dostęp 2022-05-15]. (pol.).
  8. ↑ Sexy Suicide - Shame Of Device. YouTube, 2015-02-15. [dostęp 2016-11-04].
  9. ↑ Sexy Suicide - Never Forget (Official Video). YouTube, 2014-04-10. [dostęp 2016-11-04].
  10. ↑ Sexy Suicide - Diary of moon. YouTube, 2016-09-07. [dostęp 2016-11-04].
  11. ↑ Nowy teledysk od Sexy Suicide. Radio Lublin, 2016-09-08. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-05)].
  12. ↑ SEXY SUICIDE - EVELYN ( OFFICIAL VIDEO ). YouTube, 2017-05-16. [dostęp 2020-12-25].
  13. ↑ Sexy Suicide - "Evelyn": Historia najpiękniejszego samobójstwa. radiozet.pl, 2017-05-16. [dostęp 2020-12-25]. (pol.).
  14. ↑ Sexy Suicide - Dream Revenge. YouTube, 2018-02-22. [dostęp 2020-12-25].
  15. ↑ SEXY SUICIDE - TECHNO SCAR. YouTube, 2018-12-06. [dostęp 2020-12-25].
  16. ↑ PREMIERA. Sexy Suicide z nowym singlem “Techno Scar”. polskaplyta-polskamuzyka.pl, 2018-12-06. [dostęp 2020-12-25]. (pol.).
  17. ↑ Sexy Suicide - Sztuka Latania. YouTube, 2019-09-17. [dostęp 2020-12-25].
  18. ↑ Sexy Suicide - Klatka. YouTube, 2022-08-14. [dostęp 2022-11-09].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sexy_Suicide&oldid=73145336”