Przejdź do zawartości

Shaqir Vukaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shaqir Vukaj
Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1942
Szkodra

Minister obrony
Okres

od 11 marca 1997
do 24 lipca 1997

Przynależność polityczna

Socjalistyczna Partia Albanii

Poprzednik

Safet Zhulali

Następca

Sabit Brokaj

Minister handlu i turystyki
Okres

od 25 lipca 1997
do 23 kwietnia 1998

Przynależność polityczna

Socjalistyczna Partia Albanii

Shaqir Bejto Vukaj (ur. 20 sierpnia 1942 w Szkodrze[1]) – albański chemik i polityk, minister obrony w roku 1997.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły w rodzinnej Szkodrze wyjechał w 1959 na studia do Moskwy. Kryzys w stosunkach albańsko-sowieckich spowodował, że w 1961 powrócił do kraju i w 1964 ukończył studia z zakresu chemii przemysłowej na Uniwersytecie Tirańskim. W latach 1966–1976 pracował jako główny inżynier w przedsiębiorstwie branży spożywczej w Szkodrze. Pod koniec lat 70. zajmował się wymianą handlową z Czechosłowacją[1].

W wyborach parlamentarnych 1991 zdobył mandat deputowanego do parlamentu. W tym samym roku wstąpił do Socjalistycznej Partii Albanii[1]. W latach 1992–1996 był wiceprzewodniczącym parlamentu.

Stanowisko ministra obrony objął w kulminacyjnej fazie kryzysu piramidowego, po wyjeździe z kraju nieudolnego Safeta Zhulaliego[2]. Jego kandydaturę zaproponował prezydentowi Mejdaniemu Namik Dokle. W chwili, kiedy obejmował urząd armia albańska praktycznie nie istniała i najważniejszym zadaniem nowego ministra stała się odbudowa sił zbrojnych. Po katastrofie statku Katri i Rades, staranowanego przez włoską korwetę Sibilla, w kwietniu 1997 Vukaj spotkał się z włoskim ministrem obrony Beniamino Andreattą, domagając się wycofania kontyngentu wojsk włoskich, przebywających w Albanii w ramach Operacji Alba. W tym samym roku Vukaj objął kierownictwo nowego resortu handlu i turystyki. W 1998 wyjechał do Rosji, gdzie objął stanowisko ambasadora Albanii, zastępując Shpëtima Çuçkę[1]. W 2003 zakończył misję w Rosji i objął stanowisko ambasadora Albanii w Czechach, które pełnił do 2005, a następnie kierował placówką w Bułgarii[1].

W 1997 przetłumaczył i wydał dokumenty konferencji w Teheranie. W 2007 wydał wspomnienia z okresu swojej pracy w Rosji (Rusia dhe Kosova: shënime të një diplomati, wyd. Enrico Cuccia). W 2019 wywołał skandal oskarżając znanego pisarza Agrona Tufę, że ten jest agentem rosyjskich służb specjalnych[3]. W odpowiedzi Tufa nazwał Vukaja typowym Zulusem.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 254.
  2. Ditari i ish-ministrit të Mbrojtjes të Shqipërisë: Unë, Gjenerali pa ushtri. = 2017-09-08 [online], telegrafi.com, 9 marca 2015 (alb.).
  3. “Spiun i Rusisë”, Tufa i përgjgjet ish-ambasadorit Vukaj: Përfaqësues tipik i zulluve. = 2023-03-03 [online], dosja.al, 2019 (alb.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 254.
  • Shaqir Vukaj: Rusia dhe Kosova : shënime të një diplomati. Tirana: Enrico Cuccia, 2007. ISBN 978-99956-01-28-7.