Sher Bahadur Deuba
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 13 czerwca 1946 Ashigram | |
 Premier Nepalu
| ||
| Okres | od 3 czerwca 2004 do 1 lutego 2005 | |
| Przynależność polityczna | Kongres Nepalski (Demokratyczny) | |
| Poprzednik | Surya Bahadur Thapa | |
| Następca | król Gyanendra Bir Bikram Shah Dev | |
| Premier Nepalu
| ||
| Okres | od 26 lipca 2001 do 4 października 2002 | |
| Przynależność polityczna | Kongres Nepalski/Kongres Nepalski (Demokratyczny) | |
| Poprzednik | Girija Prasad Koirala | |
| Następca | król Gyanendra Bir Bikram Shah Dev | |
| Premier Nepalu
| ||
| Okres | od 12 września 1995 do 12 marca 1997 | |
| Przynależność polityczna | Kongres Nepalski | |
| Poprzednik | Man Mohan Adhikari | |
| Następca | Lokendra Bahadur Chand | |
| Premier Nepalu
| ||
| Okres | od 7 czerwca 2017 do 15 lutego 2018 | |
| Przynależność polityczna | Kongres Nepalski | |
| Poprzednik | Prachanda | |
| Następca | Khadga Prasad Sharma Oli | |
| ||
Sher Bahadur Deuba (ur. 13 czerwca 1946) – nepalski polityk, czterokrotny premier Nepalu w latach 1995–1997, 2001–2002, 2004–2005 oraz ponownie od 7 czerwca 2017 do 15 lutego 2018. Członek Kongresu Nepalskiego. W latach 2002–2007 lider konkurencyjnego Kongresu Nepalskiego (Demokratycznego).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Sher Bahadur Deuba po raz pierwszy sprawował trzykrotnie urząd premiera od 12 września 1995 do 12 marca 1997.
Po raz drugi został mianowany szefem rządu po rezygnacji Giriji Prasad Koirali 26 lipca 2001[1]. W lipcu 2002 Deuba został wydalony z szeregów Kongresu Nepalskiego po tym, jak wbrew stanowisku swojej partii przedłużył stan wyjątkowy w kraju w celu kontynuowania walki z maoistowskimi partyzantami oraz poprosił króla Gyanendrę o rozwiązanie parlamentu i zwołanie wcześniejszych wyborów[2]. We wrześniu tego samego roku założył własną partię Kongres Nepalski (Demokratyczny)[3].
Z urzędu szefa rządu Deuba został usunięty na skutek bezkrwawego zamachu stanu przeprowadzonego przez króla Gyanendrę 4 października 2002[4].
Gyanendra przywrócił go na stanowisko 3 czerwca 2004 po politycznych protestach, upadku dwóch kolejnych rządów i braku odpowiedniego kandydata na stanowisko premiera. W swoim trzecim gabinecie Deuba objął również funkcję ministra spraw zagranicznych i obrony[5].
1 lutego 2005 król Gyanendra rozwiązał rząd i parlament i przejął na ponad rok całkowitą władzę w państwie[6]. Deuba został skazany na dwa lata więzienia w lipcu 2005 pod zarzutem korupcji. 13 lutego 2006 został zwolniony z odbywania kary i oczyszczony z zarzutów[6].
25 września 2007 Kongres Nepalski (Demokratyczny) połączył się z Kongresem Nepalskim ponownie w jedną partię[7]. W wyborach do Zgromadzenia Konstytucyjnego w kwietniu 2008 Deuba uzyskał mandat deputowanego. 15 sierpnia 2008 został nominowany przez Kongres Nepalski kandydatem partii na stanowisko premiera Nepalu. W głosowaniu w parlamencie przegrał jednak z Prachandą, kandydatem KPN (M). Deuba otrzymał 113 głosów, podczas gdy lider maoistów zebrał 464 głosy poparcia[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ "Facing Unrest and Uncertainty, Nepal Selects New Premier", The New York Times, 23 lipca 2001.
- ↑ "Governing Party Expels Prime Minister in Nepal", The New York Times, 27 maja 2002.
- ↑ NEPALI CONGRESS AN INTRODUCTION, Nepali Congress Party.
- ↑ "Nepal King, Urging Elections, Dismisses Premier and Takes Power", The New York Times, 5 października 2002.
- ↑ "World Briefing | Asia: Nepal: King Reappoints Premier He Fired", The New Yrok Times, 3 czerwca 2001.
- ↑ a b "Former Nepal PM freed from jail", BBC News, 14 lutego 2006.
- ↑ "Nepali Congress supports federal democratic republic", People's Daily Online, 27 września 2007.
- ↑ "Maoist leader becomes Nepalese PM", BBC News, 15 sierpnia 2008.
| |||||||||||||||||||
