Sherrill Milnes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sherrill Milnes
Ilustracja
Sherrill Milnes (po prawej) jako baron Scarpia w Tosce
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1935
Downers Grove

Typ głosu

baryton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Sherrill Milnes (ur. 10 stycznia 1935 w Downers Grove) – amerykański śpiewak operowy, baryton.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Milnes urodził się w stanie Illinois w rodzinie farmerów. Od najmłodszych lat wykazywał zdolności muzyczne i uczył się gry na wielu instrumentach – fortepianie, skrzypcach, klarnecie i tubie. Mimo tego w szkole średniej planował studiować medycynę, lecz wobec niepowodzeń w tym kierunku przeniósł się na wydział edukacji muzycznej, a następnie uczył się śpiewu w operze w Santa Fe.

W 1960 r. zadebiutował w Operze Bostońskiej, grając Masetta w Don Giovannim Mozarta, a już rok później wystąpił w bardziej eksponowanej roli Gerarda w operze Andrea Chénier. Od 1965 r. jest związany z Metropolitan Opera, w której debiutował rolą Walentyna w Fauście Charles’a Gounoda. W latach 1964–1968 odbywał tournée po Europie, w czasie którego ugruntował swoją międzynarodową renomę. Uważany jest za godnego kontynuatora tradycji amerykańskich barytonów, następcą m.in. Roberta Merrilla i Leonarda Warrena. Szczególnie wysoko cenione są jego interpretacje Verdiego.

Nagrał cztery indywidualne kasety Essential Opera, A Grand Night for Singing, Opera’s Greatest Duets, Sherrill Milnes at the Met oraz kilkanaście płyt z wykonaniami różnych oper.

Słynne role[edytuj | edytuj kod]

Inne fakty[edytuj | edytuj kod]

W 1998 r. Milnes opublikował swoją autobiografię pt. Amerykańska aria.

Od 2001 r. razem ze swoją trzecią żoną Marią Zouves Sherrill Milnes zajmuje się szkoleniem przyszłych śpiewaków operowych w prywatnej szkole V.O.I.C.E. oraz na uniwersytecie Northwestern.