Shin’ya shokudō
| Shin’ya shokudō | |
|---|---|
| jap. 深夜食堂 (Shin’ya shokudō) | |
| Gatunek | obyczajowy |
| Manga | |
| Shin’ya shokudō | |
| Autor | Yarō Abe |
| Wydawca | Shōgakukan |
| Wydawana | październik 2006 – nadal |
| Liczba tomów | 18 |
| Inny tytuł |
Midnight Diner |
|---|---|
| Gatunek |
obyczajowy |
| Kraj produkcji | |
| Oryginalny język | |
| Twórcy | |
| Główne role | |
| Liczba odcinków |
50 |
| Liczba serii |
5 |
| Pierwsza emisja | |
| Data premiery |
10 października 2009 – 11 grudnia 2009 |
| Stacja telewizyjna | |
| Strona internetowa | |
Shin’ya shokudō (jap. 深夜食堂; ang. Midnight Diner) – manga autorstwa Yarō Abe. Zdobyła Nagrodę Shōgakukan Manga w kategorii ogólnej[1] i w 2009 roku była nominowana do nagrody Manga Taishō[2].
Na podstawie mangi powstał serial aktorski. W latach 2009-2014 produkowany był na zlecenie regionalnej telewizji MBS TV z Osaki, a w innych częściach Japonii emitowany przez TBS, pierwszy sezon miał swoją premierę w 2009 roku, drugi – w 2011 roku, a trzeci – w 2014 roku. W 2016 jego czwarty sezon, wydany pod tytułem Midnight Diner: Tokyo Stories, został zrealizowany na zlecenie platformy internetowej Netflix, która zdecydowała się na jego udostępnienie na całym świecie. W 2019 na zlecenie Netflixa powstała kolejna seria. Łącznie zrealizowano 50 odcinków. W roli głównej występuje Kaoru Kobayashi[3].
31 stycznia 2015 roku miał swoją premierę film aktorski w reżyserii Jōjiego Matsuoki, a 5 listopada 2016 roku miała swoją premierę kontynuacja filmu – Zoku: shin'ya shokudō (jap. 続・深夜食堂).
Na podstawie serii powstał także koreański serial Sim-yasikdang, który miał swoją premierę w 2015 roku[4], a także chiński serial Shenye shitang (chn. 深夜食堂), który miał swoją premierę w 2017 roku[5].
Opis fabuły serialu[edytuj | edytuj kod]
Serial stanowi luźny zbiór historii różnych ludzi, w których wspólnym mianownikiem jest mały bar w tradycyjnym, japońskim stylu, otwarty wyłącznie od północy do siódmej rano. Takie godziny pracy lokalu sprawiają, iż pojawia się w nim bardzo eklektyczna klientela. Jedynym bohaterem odgrywającym istotną rolę w każdym odcinku jest właściciel i zarazem jedyny pracownik baru.
Tytuły odcinków pochodzą od nazw dań, zwykle kuchni japońskiej, które są w jakiś sposób istotne dla opowiadanych historii. Każdy odcinek kończy się uwagami na temat przygotowywania danej potrawy, przypominającymi nieco programy kulinarne, a następnie postacie występujące gościnnie w danym epizodzie łamią czwartą ścianę i życzą dobrej nocy bezpośrednio widzom.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 小学館漫画賞：歴代受賞者. comics.shogakukan.co.jp. [dostęp 2017-09-30]. (jap.).
- ↑ Yuki Suetsugu's Chihayafuru Wins 2nd Manga Taisho Award. Anime News Network, 2009-03-26. [dostęp 2017-10-24].
- ↑ Midnight Diner: Tokyo Stories. Netflix. [dostęp 2017-09-30]. (ang.).
- ↑ Soothe your soul at 'Midnight Diner'. koreatimes.co.kr. [dostęp 2017-09-30]. (ang.).
- ↑ Huang Lei to star in 'Midnight Diner'. china.org.cn. [dostęp 2017-09-30]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Midnight Diner: Tokyo Stories w bazie IMDb (ang.)
- Shin’ya shokudō w bazie IMDb (ang.)