Shirley Verrett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shirley Verrett
Ilustracja
Shirley Verrett (1975)
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1931
Nowy Orlean

Data i miejsce śmierci

5 listopada 2010
Ann Arbor

Typ głosu

sopran, mezzosopran

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka

Aktywność

1957–1995

Strona internetowa

Shirley Verrett (ur. 31 maja 1931 w Nowym Orleanie[1], zm. 5 listopada 2010 w Ann Arbor[2]) – amerykańska śpiewaczka operowa, wykonująca zarówno partie sopranowe, jak i mezzosopranowe.

Początki kariery i role mezzosopranowe[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie afroamerykańskich Adwentystów Dnia Siódmego. Od dzieciństwa wykazywała zdolności muzyczne, jednak na studia w tym kierunku mogła udać się dopiero po przełamaniu oporu rodziny. Uczyła się śpiewu kolejno w Los Angeles i w Nowym Jorku.

W 1957 r. zadebiutowała rolą Bianki w Gwałcie na Lukrecji Benjamina Brittena. W pierwszych latach kariery koncentrowała się na repertuarze amerykańskim, występując jako Irina w operach Zagubionych wśród gwiazd (Lost in the Stars, 1949) Kurta Weilla i Śmierci Rasputina (Rasputin’s End, 1958) Nicolasa Nabokova.

W 1962 r. została zauważona przez szerszą publiczność dzięki wykonaniu tytułowej roli Carmen w teatrze w Spoleto (Włochy). Grała tę rolę również w Teatrze Bolszoj i w operze nowojorskiej. Duży sukces odniosła rolą Ulryki w Balu maskowym w Covent Garden (dzielnica Londynu).

W 1968 r. zadebiutowała w Metropolitan Opera, wcielając się ponownie w postać Carmen. W 1969 r., będąc w roli Dalili, zaśpiewała w operze Samsonie i Dalili w mediolańskiej La Scali. Grając na tych dwóch scenach Verrett zagrała wiele ról mezzosopranowych, w tym:

Role sopranowe[edytuj | edytuj kod]

Obdarzona niezwykłą skalą głosu, pod koniec lat 70. Verrett zaczęła śpiewać także role napisane dla sopranów. Grała postacie z repertuaru Verdiego (Aidę, Desdemonę w Otellu i Lady Makbet w Makbecie, jak i Selikę w Afrykance, eponimiczną rolę w operze Norma, panią Lidoine w Dialogach karmelitanek, Ifigenię w Ifigenii na Taurydzie i Medeę w operze Luigiego Cherubiniego pod tym samym tytułem.

W 1990 r. zagrała Dydonę na inauguracji paryskiej Opéra Bastille. W 1996 r. zakończyła karierę i zaczęła wykładać śpiew w wyższej szkole muzycznej w Michigan. W 2003 r. opublikowała autobiografię I Never Walked Alone, w której opisywała trudności, z jakimi spotykała się w początkach kariery, będąc jedną z nielicznych czarnoskórych śpiewaczek klasycznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joseph Stevenson: Shirley Verrett Biography. allmusic.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).
  2. Anthony Tommasini: Shirley Verrett, Opera Singer of Power and Grace, Is Dead at 79. The New York Times, 2010-11-06. [dostęp 2010-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]