Shuk Gurakuqi
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 kwietnia 1969 |
| Minister finansów | |
| Okres |
od 3 grudnia 1941 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
.svg)
| |
Shuk Gurakuqi też jako: Pashko Gurakuqi (ur. 28 listopada 1888 w Szkodrze, zm. 13 kwietnia 1969 w Szkodrze[1]) – albański polityk i ekonomista, minister finansów w latach 1941-1943, w rządzie Mustafy Krui[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny katolickiej - był synem Ndreka i Tiny z d. Simoni[1]. W 1906 ukończył szkołę handlową, prowadzoną przez jezuitów w Szkodrze[3]. Po jej ukończeniu przez trzy lata pracował jako nauczyciel w kolegium franciszkańskim[3]. W 1910 zrezygnował z pracy w szkole i przeniósł się do prywatnej firmy handlowej Lazzaro Simoni[4]. W 1913 zaczął karierę urzędnika finansowego, awansując w 1916 na stanowisko kierownika sekcji finansów rady miejskiej Szkodry[4]. W latach 1918-1920 pozostawał bez stałego zajęcia[2].
W 1920 walczył przeciwko Serbom w rejonie Kopliku, a po zakończeniu działań wojennych podjął pracę w dziale finansów rady miejskiej Szkodry. W 1921 uzyskał mandat deputowanego do parlamentu, w którym zasiadał do 1925. W tym czasie kierował polityczno-społecznym pismem Ora e maleve, skupiających środowisko katolickich działaczy społecznych i politycznych ze Szkodry[5]. W grudniu 1924 wyjechał na operację do Włoch[1]. Po przejęciu władzy w tym samym miesiącu przez Ahmeda Zogu, Gurakuqi zdecydował się nie wracać do kraju. W latach 1925-1938 pracował w jednej z firm prywatnych w Trieście. W 1938 powrócił do rodzinnej Szkodry. Od 1939 pełnił funkcję dyrektora w firmie handlowej Bracia Prennushi (Vllazën Prennushi). W 1941 objął stanowisko ministra finansów w rządzie Mustafy Kruji[1].
22 stycznia 1945 został aresztowany przez funkcjonariuszy Departamentu Obrony Ludu. 13 kwietnia 1945 stanął przed sądem specjalnym, oskarżony o współpracę z okupantem. Skazany na karę dożywotniego pozbawienia wolności, którą następnie w roku 1949 skrócono do 20 lat więzienia[1]. Był więziony w Tiranie, Szkodrze, ale większość kary odbywał w Burrelu[4]. 20 maja 1962 opuścił więzienie i powrócił do Szkodry. Przez ostatnie lata życia mieszkał wraz z bratem, siostrą i szwagierką w skrajnej nędzy[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Robert Elsie: A Biographical Dictionary of Albanian History. New York: I.B. Tauris, 2012, s. 186. ISBN 978-1-78076-431-3.
- ↑ a b Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 129.
- ↑ a b c Zenepe Dibra: Fjalor enciklopedik i hapesires shkodrane, vol. 1. Lezhe: Gjergj Fishta, 2015, s. 432. (alb.).
- ↑ a b c d Jetë-shkrimi i SHUK (Pashko) GURAKUQIT. = 2022-12-18 [online], albemigrant2011.wordpress.com (alb.).
- ↑ Robert Austin: Founding a Balkan State: Albania's Experiment with Democracy, 1920-1925. Toronto: University of Toronto Press, 2012, s. 13-14. ISBN 978-1-4426-4435-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 129.