Kryształy Al2 (SO4 )3 ·16H2 O
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
Al2 (SO4 )3
Masa molowa
342,15 g/mol
Wygląd
białe lub prawie białe, krystaliczne kawałki[1]
Identyfikacja
Numer CAS
10043-01-3
PubChem
24850
SMILES
[O-]S(=O)(=O)[O-].[O-]S(=O)(=O)[O-].[O-]S(=O)(=O)[O-].[Al+3].[Al+3]
InChI
InChI=1S/2Al.3H2O4S/c;;3*1-5(2,3)4/h;;3*(H2,1,2,3,4)/q2*+3;;;/p-6
DIZPMCHEQGEION-UHFFFAOYSA-H
Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki : dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-06-24]
Globalnie zharmonizowany system
Na podstawie podanego źródła[2]
Zwroty H
H315 , H318 , H335 , H412
Zwroty P
P261 , P273 , P280 , P305+P351+P338
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie podanego źródła[2]
Drażniący
Zwroty R
R37/38 , R41 , R52
Zwroty S
S26 , S39
NFPA 704
Na podstawie[3]
Numer RTECS
BD1700000
Dawka śmiertelna
LD50 6207 mg/kg (mysz, doustnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Farmakokinetyka
Działanie
ściągające
Siarczan glinu (łac. Aluminii sulfas ), Al2 (SO4 )3 – nieorganiczny związek chemiczny , sól kwasu siarkowego i glinu na +III stopniu utlenienia . Tworzy szereg hydratów , z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al2 (SO4 )3 ·16H2 O i oktadekahydrat Al2 (SO4 )3 ·18H2 O. Heptadekahydrat Al2 (SO4 )3 ·17H2 O występuje naturalnie jako minerał alunogen . Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako ligandy atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład sieci krystalicznej , dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H2 O)6 ]2 (SO4 )3 ·xH2 O.
Siarczan glinu otrzymuje się w wyniku działania kwasu siarkowego na wodorotlenek glinu , boksyty i inne związki glinu[4] [5]
2Al(OH)3 + 3H2 SO4 + 12H2 O ⇌ Al2 (SO4 )3 ·18H2 O W roztworach wodnych ulega częściowej hydrolizie do Al(OH)3 i H2 SO4 .
Stosowany jako zaprawa farbiarska , w przemyśle papierniczym , garbarstwie oraz jako półprodukt do otrzymywania innych związków glinu[4] [5] kodem E520 [6]
Wykorzystywany jest do oczyszczania wody pitnej jako czynniki koagulujący[7]
Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w ginekologii w postaci wodnych roztworów 1–4% do irygacji pochwy .
↑ a b c d Farmakopea Polska VI , Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych , 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .↑ a b c d Siarczan glinu (nr 202614) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA ) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki ) ↑ Siarczan glinu (nr 202614) (ang. ) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA ) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki ) ↑ a b Encyklopedia Techniki – Chemia . Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne , 1965.↑ a b Adam Bielański : Chemia ogólna i nieorganiczna . Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe , 1981, s. 513. ISBN 83-01-02626-X .↑ Current EU approved additives and their E Numbers. Others . Food Standards Agency, lipiec 2016. [dostęp 2016-11-05].↑ Conventional Coagulation-Flocculation-Sedimentation . 
