Zygfryd (opera)
| |
| Muzyka | |
|---|---|
| Libretto |
Richard Wagner |
| Liczba aktów |
3 |
| Prapremiera |
16 sierpnia 1876 |
| Premiera polska |
1907 |
Zygfryd (Siegfried) – trzecia część dramatu muzycznego Pierścień Nibelunga napisanego przez Richarda Wagnera. Opera, do której libretto napisał kompozytor, składa się z trzech aktów. Prapremiera dzieła miała miejsce w Bayreuth 16 sierpnia 1876 r., a premiera polska odbyła się we Lwowie w 1907 roku (choć wykonanie koncertowe I aktu można było usłyszeć w Warszawie w roku 1903)[1].
Osoby[edytuj | edytuj kod]
- Siegfried – tenor
- Mime – tenor
- Wędrowiec (Der Wanderer) – bas-baryton
- Alberyk – bas-baryton
- Fafner – bas
- Erda – alt
- Brünnhilde – sopran
- Głos leśnego ptaszka (Stimme des Waldvogels) – dyszkant /sopran[2]
Treść[edytuj | edytuj kod]
Akcja rozgrywa się w pradawnej Germanii. Po ucieczce przed gniewem władcy bogów – Wotana, Zyglinda (Sieglinde) urodziła syna Zygfryda (Siegfrieda), umierając przy porodzie. Od wydarzeń opisanych w Walkirii minęło dwadzieścia lat.
Akt I[edytuj | edytuj kod]
Pod opieką karła Mimego Zygfryd wyrósł na pięknego młodzieńca. Przebrany za wędrowca Wotan mówi Mimemu, że ze szczątków Notunga, miecza ojca Zygfryda – Zygmunta (Siegmund) – można wykuć niezwyciężoną broń. Może to zrobić jedynie ktoś, kto nie zna lęku, a kto wkrótce ma zabić Mimego. Zatrwożony karzeł domyśla się, że chodzi o Zygfryda i... pragnie napędzić mu strachu. Poleca młodzieńcowi zmierzyć się z olbrzymem Fafnerem, który pod postacią smoka pilnuje złota Renu. Tymczasem Zygfryd wykuwa nowy miecz ze szczątków Notunga.
Akt II[edytuj | edytuj kod]
Przed jaskinią Fafnera czuwa karzeł Alberyk, brat Mimego. Na polanie pojawia się Zygfryd i po krótkiej walce zabija smoka. Kropla smoczej krwi spada na rękę młodzieńca – od tej chwili zna on mowę ptaków i potrafi odgadywać ludzkie myśli. Zabiera z jaskini pierścień i czapkę-niewidkę oraz zabija Mimego, który chciał go otruć. Kiedy słyszy opowieść ptaszka o Brunhildzie, śpiącej na górze otoczonej płomieniami, postanawia ją obudzić.
Akt III[edytuj | edytuj kod]
Matka bogów, Erda, przepowiada Wotanowi szybki koniec jego państwa. Wotan ma jednak nadzieję, że ocali je Zygfryd. Kiedy ten nadchodzi, Wotan zagradza mu drogę włócznią. Pod ciosem miecza Zygfryda włócznia pęka i młodzieniec przechodzi przez morze ognia. Budzi Brunhildę, z którą od tej pory połączy go miłość[1].
Premiery „Zygfryda” na świecie[edytuj | edytuj kod]
| Miasto | Kraj | Flaga | Rok | Język |
|---|---|---|---|---|
| Bayreuth | Cesarstwo Niemieckie | 
|
1876 | niemiecki |
| Wiedeń | Austro-Węgry | 
|
1878 | niemiecki |
| Berlin | Cesarstwo Niemieckie |
|
1885 | niemiecki |
| Praga | Austro-Węgry |
|
1887 | niemiecki |
| Nowy Jork | Stany Zjednoczone Ameryki | 
|
1887 | niemiecki |
| Bruksela | Królestwo Belgii | 
|
1891 | francuski |
| Budapeszt | Austro-Węgry |
|
1892 | węgierski |
| Zurych | Konfederacja Szwajcarska | 
|
1894 | niemiecki |
| Moskwa | Imperium Rosyjskie | 
|
1894 | rosyjski |
| Ryga | Imperium Rosyjskie | 
|
1898 | niemiecki |
| Mediolan | Królestwo Włoch | 
|
1899 | włoski |
| Madryt | Królestwo Hiszpanii | 
|
1900 | włoski |
| Barcelona | Królestwo Hiszpanii |
|
1900 | włoski |
| Londyn | Imperium Brytyjskie | 
|
1901 | angielski |
| Manchester | Imperium Brytyjskie |
|
1901 | angielski |
| Paryż | III Republika Francuska | 
|
1902 | francuski |
| Petersburg | Imperium Rosyjskie |
|
1902 | rosyjski |
| Kopenhaga | Królestwo Danii | 
|
1903 | duński |
| Sztokholm | Królestwo Szwecji | 
|
1905 | szwedzki |
| Helsinki | Imperium Rosyjskie |
|
1905 | niemiecki |
| Lwów | Austro-Węgry |
|
1907 | polski |
| Buenos Aires | Republika Argentyńska | 
|
1908 | włoski |
| Antwerpia | Królestwo Belgii |
|
1908 | flamandzki |
| Johannesburg | Imperium Brytyjskie
(Kolonia Przylądkowa) |
|
1913 | angielski |
Źródło:[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 797. ISBN 978-83-224-0962-6.
- ↑ Richard Coker and the rise of the Celebrity Boy Soprano [online], www.boychoirs.org [dostęp 2017-11-28].
- ↑ Starnawski, Marcin., Wydawnictwo Krytyki Politycznej., Wiek imperium, 1875-1914, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2015, ISBN 978-83-65369-03-1, OCLC 951390589.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polskie wydanie libretta w bibliotece Polona