Siegfried Jerusalem
| Imię i nazwisko |
Siegfried Salem |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Siegfried Jerusalem, właśc. Siegfried Salem[1] (ur. 17 kwietnia 1940 w Oberhausen[1][2][3]) – niemiecki śpiewak, tenor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jako dziecko uczył się gry na fortepianie, a później także na skrzypcach i fagocie[1]. W latach 1955–1960 uczęszczał do Folkwangschule w Essen[1]. Karierę muzyczną rozpoczął w 1961 roku, początkowo jako pierwszy fagocista w orkiestrze w Hof[1][2]. W latach 1971–1977 grał na fagocie w orkiestrze radiowej w Stuttgarcie[1]. W 1971 roku rozpoczął studia wokalne u Herthy Kalcher w stuttgarckiej Hochschule für Musik und darstellende Kunst[1]. Debiutował jako śpiewak w 1975 roku[1], początkowo w drobnych rolach[2].
Karierę śpiewaczą rozpoczął w 1976 roku, kreując rolę Pinkertona w Madame Butterfly Giacomo Pucciniego w Darmstadcie oraz tytułową rolę w Lohengrinie Richarda Wagnera w Darmstadcie, Akwizgranie i Hamburgu[1]. W 1977 roku wystąpił w Brukseli jako Zygfryd w Walkirii i Tamino w Czarodziejskim flecie w Berlinie Zachodnim[1]. W tym samym roku w roli Froha w Złocie Renu debiutował na festiwalu w Bayreuth[2], gdzie w kolejnych latach powracał w roli Lohengrina, Walthera, Parsifala, Loga, Zygfryda oraz Tristana[2][3]. W 1978 roku podpisał kontrakt z berlińską Deutsche Oper[1]. W 1979 roku wystąpił w Stuttgarcie i na festiwalu Warszawska Jesień jako Archanioł Michał w Raju utraconym Krzysztofa Pendereckiego[1]. W 1980 roku tytułową rolą w Lohengrinie debiutował w nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2][3], a w 1986 roku wystąpił w tytułowej roli w Parsifalu w Coliseum Theatre i Covent Garden Theatre w Londynie[2].
Poza rolami operowymi występował też jako śpiewak koncertowy, w jego repertuarze znajdowały się m.in. Pieśń o ziemi Gustava Mahlera i Gurrelieder Arnolda Schönberga[3]. Dokonał licznych nagrań płytowych[1]. Wziął udział w pierwszej rejestracji fonograficznej opery Karla Goldmarka Die Königin von Saba, wykonując partię Assada (1980)[1]. Odznaczony Krzyżem Zasługi 1. Klasy Republiki Federalnej Niemiec (1996)[4] oraz bawarskim Orderem Maksymiliana (2012)[5]. Laureat nagrody Bambi (1996)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 457. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1734. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 238. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b International Who’s Who in Classical Music 2009. London: Routledge, 2009, s. 399. ISBN 978-1-85743-513-9.
- ↑ Prof. Jerusalem erhält Maximiliansorden. hfm-nuernberg.de, 2012-11-26. [dostęp 2022-05-02]. (niem.).