Siekierczyn (Polska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

51°07'05"N 15°11'39"E

- błąd

39 m

WD

51°6'N, 15°11'E, 51°7'19.81"N, 15°11'37.50"E

- błąd

2312 m

Odległość

2267 m

Siekierczyn
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

lubański

Gmina

Siekierczyn

Sołectwo

Siekierczyn Górny, Siekierczyn Dolny

Wysokość

240-280[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

1835[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

59-818[3]

Tablice rejestracyjne

DLB

SIMC

0192206

Położenie na mapie gminy Siekierczyn
Mapa konturowa gminy Siekierczyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siekierczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Siekierczyn”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Siekierczyn”
Położenie na mapie powiatu lubańskiego
Mapa konturowa powiatu lubańskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Siekierczyn”
Ziemia51°07′05″N 15°11′39″E/51,118056 15,194167

Siekierczyn (niem. Geibsdorf[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Siekierczyn, około 20 km od granicy niemiecko-polskiej w Zgorzelcu oraz około 30 km od granicy polsko-czeskiej w Miłoszowie.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Siekierczyn do bardzo duża wieś o długości około 4,5 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, na Wysoczyznie Siekierczyńskiej, nad górnym biegiem Siekierki, na wysokości około 240–280 m n.p.m.[1]

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Siekierczyn[1].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2001 r.) liczył 1835 mieszkańców[2]. Jest największą miejscowością gminy Siekierczyn.

Mikroklimat[edytuj | edytuj kod]

Cechą charakterystyczną jest jej specyficzny mikroklimat (głównie dzięki bardzo dużej liczbie jezior, np. Formoza oraz sztucznych zbiorników wodnych).

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[5]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pw. św. Antoniego Padewskiego, z lat 1798-1800, po 1945 r.
  • dom nr 5 (dawniej 86), z XVIII w.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 305-311. ISBN 83-85773-61-4.
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1160 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 105. [dostęp 2012-09-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]