Siekierczyn (Polska)

Artykuł |
51°07'05"N 15°11'39"E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
51°6'N, 15°11'E, 51°7'19.81"N, 15°11'37.50"E |
- błąd |
2312 m |
Odległość |
2267 m |
wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo |
Siekierczyn Górny, Siekierczyn Dolny |
Wysokość |
240-280[1] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
1835[2] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
59-818[3] |
Tablice rejestracyjne |
DLB |
SIMC |
0192206 |
Położenie na mapie gminy Siekierczyn ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego ![]() | |
![]() |
Siekierczyn (niem. Geibsdorf[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Siekierczyn, około 20 km od granicy niemiecko-polskiej w Zgorzelcu oraz około 30 km od granicy polsko-czeskiej w Miłoszowie.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Siekierczyn do bardzo duża wieś o długości około 4,5 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, na Wysoczyznie Siekierczyńskiej, nad górnym biegiem Siekierki, na wysokości około 240–280 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Siekierczyn[1].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2001 r.) liczył 1835 mieszkańców[2]. Jest największą miejscowością gminy Siekierczyn.
Mikroklimat[edytuj | edytuj kod]
Cechą charakterystyczną jest jej specyficzny mikroklimat (głównie dzięki bardzo dużej liczbie jezior, np. Formoza oraz sztucznych zbiorników wodnych).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[5]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pw. św. Antoniego Padewskiego, z lat 1798-1800, po 1945 r.
- dom nr 5 (dawniej 86), z XVIII w.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 305-311. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1160 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 105. [dostęp 2012-09-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.