Sielsowiet Stańków
sielsowiet | |
Sielsowiet (czerwony) na mapie rejonu dzierżyńskiego | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Siedziba | |
Populacja (2019) • liczba ludności |
|
Szczegółowy podział administracyjny | |
Liczba miejscowości |
40 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
53°37′N 27°13′E/53,616667 27,216667 |
Sielsowiet Stańków (biał. Станькаўскі сельсавет, Stańkauski sielsawiet; ros. Станьковский сельсовет) – sielsowiet na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie dzierżyńskim, z siedzibą w Stańkowie.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według spisu z 2009 sielsowiety Stańków i Lachowicze[a] zamieszkiwało 3260 osób[b], w tym 2515 Białorusinów (77,15%), 561 Rosjan (17,21%), 99 Ukraińców (3,04%), 39 Polaków (1,20%)[c], 12 Ormian (0,37%), 5 Azerów (0,15%), 17 osób innych narodowości i 12 osób, które nie podały żadnej narodowości[2].
Do 2019 liczba ludności spadła do 3102 osób. Największymi miejscowościami były wówczas Stańków (1608 mieszkańców), Zabłocie (441 mieszkańców), Lachowicze (131 mieszkańców), Sasnowy Bor (113 mieszkańców) i Migdałowicze (108 mieszkańców). Liczba ludności żadnej z pozostałych miejscowości nie przekraczała 83 osób[1].
Geografia i transport
[edytuj | edytuj kod]Sielsowiet położony jest na Wysoczyźnie Mińskiej, w południowej części rejonu dzierżyńskiego. Największą rzeką jest Usa.
Przez sielsowiet przebiegają droga magistralna M1 i droga republikańska R65, a jego granicą linia kolejowa Moskwa – Mińsk – Brześć.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 30. XX w. sielsowiety Stańków i Lachowicze były polsowietami z autonomią dla ludności polskiej[3].
28 maja 2013 do sielsowietu Stańków włączono w całości sielsowiet Lachowicze[4].
Miejscowości
[edytuj | edytuj kod]- agromiasteczko:
- wsie:
- osiedle:
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku. [dostęp 2024-04-17]. (ros. • biał.).
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года. [dostęp 2024-04-17]. (ros.).
- ↑ Józef Maroszek, Maria Maroszkówna: Przyszłość kultury Polaków na Kresach. Materiały z Konferencji Naukowej w Drohiczynie 1-3 maj 2000 poprzedzającej Kongres Kultury Polskiej 2000. Białystok, Drohiczyn: 2000, s. 32. ISBN 83-88433-45-8.
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Об изменении административно-территориального устройства Минской области. Portal Prawny Republiki Białorusi. [dostęp 2024-04-17]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-04-17]. (ros. • biał.).