Na mapach: 
49°40′07″N 23°54′17″E/49,668611 23,904722
49°40′07″N 23°54′17″E/49,668611 23,904722Siemianówka (obwód lwowski)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
 Kartusz herbowy nad drzwiami kościoła[1] | ||
| Państwo |  Ukraina
| |
| Obwód |  lwowski
| |
| Rejon | pustomycki | |
| Powierzchnia | 5,12 km² | |
| Wysokość | 273 m n.p.m. | |
| Populacja • liczba ludności |
2104 | |
| Nr kierunkowy | +380 3230 | |
| Kod pocztowy | 81162 | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego   Siemianówka | ||
Położenie na mapie Ukrainy  Siemianówka | ||
| 49°40′07″N 23°54′17″E/49,668611 23,904722
| ||
Portal  Ukraina
| ||
Siemianówka (ukr. Семенівка) – wieś na Ukrainie w rejonie pustomyckim należącym do obwodu lwowskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół; Aleksander Jan Potocki, starosta szczerzecki, właściciel lub dzierżawca[2] wioski w 1660 r. ufundował parafię rzymskokatolicką oraz budowę[3] kościoła pw. św. Marcina w Siemianówce. Nad drzwiami kościoła znajduje się kartusz herbowy. Po lewej herb Pilawa A. J. Potockiego, po prawej herb Topór Teresy Tarło, drugiej żony A. J. Potockiego.
- pałac, murowany i parterowy, wybudowany przed 1780 r. w stylu klasycystycznym został rozebrany w 1929 r. z powodu zagrzybienia powstałego podczas istnienia w pałacu szpitala wojennego w latach 1915–1918[4]. Syn Aleksandra Jana Potockiego – kasztelan lwowski Józef Potocki – miał tutaj ulubioną siedzibę[5].
Ludzie związani z Siemianówką[edytuj | edytuj kod]
- Dawid Abrahamowicz – właściciel większej posiadłości ziemskiej we wsi
- Wołodymyr Wujcyk – ukraiński historyk sztuki, urodził we wsi[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Po lewej herb Pilawa A. J. Potockiego, po prawej herb Topór Teresy Tarło, drugiej żony A. J. Potockiego.
- ↑ Siemianówka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
- ↑ Andrzej Betlej: Kościół parafialny pw. św. Trójcy w Uściu Zielonym. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 18. Kraków: wyd. Antykwa, drukarnia Skleniarz, 2010, 509 il., s. 309. ISBN 978-83-89273-79-6.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 554–562, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Hanna Dymnicka-Wołoszyńska: Potocki Józef h. Pilawa (ok. 1695–1764). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII/1, zeszyt 116. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1983, s. 73.
- ↑ Ми пам'ятаємо. Володимир Вуйцик. (ukr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Siemianówka w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. X: Rukszenice – Sochaczew. Warszawa 1889.
- Siemianówka na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
