Siemianówka (obwód lwowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siemianówka
Семенівка
Ilustracja
Kościół pw. św. Marcina w Siemianówce
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

pustomycki

Powierzchnia

5,12 km²

Wysokość

273 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


2104

Nr kierunkowy

+380 3230

Kod pocztowy

81162

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siemianówka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Siemianówka”
Ziemia49°40′07″N 23°54′17″E/49,668611 23,904722

Siemianówka (ukr. Семенівка) – wieś na Ukrainie w rejonie pustomyckim należącym do obwodu lwowskiego.

Znajduje tu się przystanek kolejowy Siemianówka, położony na linii LwówStryjBatiowo.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lwowskim województwa lwowskiego. W 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA oraz SS Galizien zamordowali tutaj 32 Polaków[1].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Kartusz nad drzwiami kościoła z herbami Pilawa (L) A. Potockiego i Topór (P) Teresy Tarło, jego 2 żony
  • kościół; Aleksander Jan Potocki, starosta szczerzecki, właściciel lub dzierżawca[2] wioski w 1660 r. ufundował parafię rzymskokatolicką oraz budowę[3] kościoła pw. św. Marcina w Siemianówce. Nad drzwiami kościoła znajduje się kartusz herbowy. Po lewej herb Pilawa A. J. Potockiego, po prawej herb Topór Teresy Tarło, drugiej żony A. J. Potockiego.
  • pałac, murowany i parterowy, wybudowany przed 1780 r. w stylu klasycystycznym został rozebrany w 1929 r. z powodu zagrzybienia powstałego podczas istnienia w pałacu szpitala wojennego w latach 1915–1918[4]. Syn Aleksandra Jana Potockiego – kasztelan lwowski Józef Potocki – miał tutaj ulubioną siedzibę[5].

Ludzie związani z Siemianówką[edytuj | edytuj kod]

  • Dawid Abrahamowicz – właściciel większej posiadłości ziemskiej we wsi
  • Wołodymyr Wujcyk – ukraiński historyk sztuki, urodził we wsi[6].
  • Józef Biss ps. „Wacław” – polski oficer, dowódca 1 kompanii 26 pułku piechoty AK, stacjonującej w Siemianówce[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 629, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  2. Siemianówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 541.
  3. Andrzej Betlej: Kościół parafialny pw. św. Trójcy w Uściu Zielonym. [W:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 18. Kraków: wyd. Antykwa, drukarnia Skleniarz, 2010, 509 il., s. 309. ISBN 978-83-89273-79-6.
  4. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 554–562, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  5. Hanna Dymnicka-Wołoszyńska: Potocki Józef h. Pilawa (ok. 1695–1764). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII/1, zeszyt 116. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1983, s. 73.
  6. Ми пам'ятаємо. Володимир Вуйцик. (ukr.).
  7. Biss, Józef, Baza Kresowych Żołnierzy Armii Krajowej [dostęp 2023-05-31] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]