Siemion Diesnicki
Siemion Jefimowicz Diesnicki (ros. Семён Ефимович Десницкий; ur. około 1735, zm. 1789) – rosyjski historyk i krytyk feudalizmu, profesor prawa Uniwersytetu Moskiewskiego. Skłaniał się ku monarchii konstytucyjnej[1].
Idee socjologiczne[edytuj | edytuj kod]
W pracach swych Diesnicki analizował zagadnienie szczebli rozwojowych ludzkości. Jego zdaniem ludzkość w swym postępowym rozwoju przeszła cztery stadia. Pierwsze — to stadium polowania na zwierzęta i zbierania gotowych produktów przyrody, drugie — hodowli bydła, trzeci — rolnictwa, czwarte — handlu. Wypowiadał on myśl, że własność prywatna nie istniała wieczne, ponieważ brak jej śladów we wczesnych stadiach. Najpierw powstała własność prywatna majątku ruchomego, później i nieruchomego. Ci, którzy skoncentrowali bogactwo w swoich rękach, stali się następnie rządzącymi. Oni zagarniali władzę — początkowo w rodzie lub plemieniu, później we wspólnocie gminnej lub państwie[2].
Według jego poglądów feudalizm był oczywistym i koniecznym stadium rozwoju ludzkości. W ostatnim stadium socjalnego rozwoju musi jednak wystąpić, jego zdaniem, prawo pełnej własności[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Szczipanow 1969 ↓, s. 231.
- ↑ Szczipanow 1969 ↓, s. 234.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Iwan Szczipanow: Filozoficzne i społeczne poglądy rosyjskich działaczy oświeceniowych w drugiej połowie XVIII wieku. W: Krótki zarys historii filozofii. Pod redakcją M.T. Jowczuka, T.I. Ojzermana, I.J. Szczipanowa. Przeł. Marian Drużkowski i in.. Wyd. II, poprawione i uzupełnione. Warszawa: Książka i Wiedza, listopad 1969, s. 231–235. (pol.).