Siennów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siennów
wieś
Ilustracja
Zabytkowy drewniany kościół
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przeworski

Gmina

Zarzecze

Liczba ludności (2021)

982[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-205[3]

Tablice rejestracyjne

RPZ

SIMC

0613464[4]

Położenie na mapie gminy Zarzecze
Mapa konturowa gminy Zarzecze, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Siennów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Siennów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siennów”
Położenie na mapie powiatu przeworskiego
Mapa konturowa powiatu przeworskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Siennów”
Ziemia49°57′52″N 22°29′19″E/49,964444 22,488611[1]

Siennówwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Zarzecze[5][4]. Leży w odległości 5 km na południowy wschód od siedziby gminy.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Wszystkich Świętych należącej do dekanatu Przeworsk II, w archidiecezji przemyskiej[6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Siennów[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0613470 Szwaby część wsi
0613487 Wańkowskie część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1390 parafię łacińską erygował kasztelan lwowski Jan Sienko. W 1449 parafię patronował kasztelan halicki Andrzej Sienko. Temu też rodowi należało by przypisać wzniesienie pierwszego tutejszego obiektu rezydencjonalno-obronnego zwanego "zamczyskiem Sienków". W XVI w. Siennów należał do Piotra Dębickiego, a następnie Piotra Gorajskiego oraz jego żony Katarzyny z Pstrokońskich. W XVII w. należał do Marii Ożarowskiej.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Drewniany kościół filialny pw. Wszystkich Świętych wzniesiony w roku 1676. W trakcie gruntownego remontu w 1869 zlikwidowano obiegające kościół soboty i dostawiono obszerną kruchtę od zach. W 1999 r. na świątynię runął pomnikowy dąb. Całkowicie rozpadł się wówczas m.in. dach prezbiterium, runął fragment wschodniej ściany szczytowej zakrystii, a zrębowe ściany kościoła odchylone zostały od pionu o blisko 1 m. Kościół został uratowany przed całkowitą zagładą dzięki natychmiastowej akcji zabezpieczającej, przeprowadzonej przez parafian. Gruntowne prace remontowe przeprowadzono jeszcze w 1999 r[7].
  • pozostałości zespołu dworskiego
    • murowana oficyna z gankiem wspartym na dwóch filarach (XVIII w.)
    • park (XVIII w.), przekomponowany na krajobrazowy w XIX stuleciu
    • pozostałości XVII-wiecznych fortyfikacji ziemnych w postaci wału o długości 112 m znajduje się we wschodniej części nieistniejącego dworu oraz fosa o długości 103 m – w jego południowej części. Północny koniec wału ziemnego posiada formę ziemną o nieregularnym obecnie kształcie, zbliżoną do owalu o średnicy ok. 20 m u podstawy.

Urodzeni w Siennowie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122346
  2. Wieś Siennów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Dekanat na stronie archidiecezji
  7. Strona polska .travel.pl – Kościół w Sienniowie
  8. Zbigniew Mieczkowski. Monografia poligonu drawskiego - odcinek 4. Major Ludomir Włodzimierz Kościerza-Wolski. Kawaler Virtuti Militari. Pierwszy komendant poligonu. „Echa znad Drawy i Gwdy”. 7 (38), s. 16, sierpień-wrzesień 2012. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]