Sieroszewice
| Artykuł |
51°38′4″N 17°58′11.5″E |
|---|---|
| - błąd |
4 m |
| WD |
51°38'4"N, 17°58'11"E |
| - błąd |
38 m |
| Odległość |
10 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
1292[1] |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
63-405[2] |
| Tablice rejestracyjne |
POS |
| SIMC |
0208404 |
Położenie na mapie gminy Sieroszewice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego  | |
 51°38′04,0″N 17°58′11,5″E/51,634444 17,969861
| |
Sieroszewice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Sieroszewice, w Kaliskiem, ok. 11 km na wschód od Ostrowa Wielkopolskiego.
Siedziba władz gminy wiejskiej Sieroszewice.
Przynależność administracyjna[edytuj | edytuj kod]
| Okres | Jednostka administracyjna | ||
|---|---|---|---|
| Województwo | Powiat | Gmina | |
| (w 1889[3]) | odolanowski | ||
| 1975–1998 | kaliskie | Sieroszewice | |
| 1999– | wielkopolskie | ostrowski | |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowane w 1136 ako Vzorovici – własność arcybiskupów gnieźnieńskich[3].
Od 1441 wieś była w posiadaniu osiadłej szlachty[3].
Sieroszewice od końca XVI do początku XVII wieku były własnością Sieroszewskich herbu Nabram[3].
W XVIII wieku miał tu stać pałac biskupi, do czasu zburzenia go przez konfederatów barskich[3].
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego wydanego w 1889 wieś liczyła 99 mieszkańców, a obszar dworski 164 mieszkańców, jego włodarzem był Paweł Skórzewski herbu Drogosław z Rososzycy[3][4]. W miejscowości znajdowała się także osada wiejska z folwarkiem Sieroszewiczki, założona około 1822 roku przez dziedzica Sieroszewic Aleksandra Kosseckiego z liczbą 477 mieszkańców[3].
W 1901 w Sieroszewicach znaleziono na polu skarb, zawierający około 200 monet m.in. arabskich, czeskich i niemieckich[5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- aleja lipowa (0,5 km) – pomnik przyrody[6][7]
- dwór wzniesiony w 3 ćw. XIX wieku, eklektyczny, rozbudowywany w 4 ćw. tego samego wieku o portyk frontowy i skrzydło zachodnie, parterowy z wyższym piętrowym piętrowym skrzydłem wschodnim[8] – obiekt uległ zniszczeniu 24 września 2017 w wyniku pożaru[9]
- park wiejski[7]
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
- Stara Wieś
- Wypychy
Komunikacja publiczna[edytuj | edytuj kod]
Dojazd autobusami MZK Ostrów Wielkopolski, linie podmiejskie nr 2, 6, 18.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Sieroszewice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-09-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1167 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f g Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom X, dir.icm.edu.pl, 1889 [dostęp 2017-10-18].
- ↑ Zabytki - Gmina Sieroszewice, www.sieroszewice.pl [dostęp 2017-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-20] (pol.).
- ↑ Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1990, s. 68, ISBN 83-210-0851-8.
- ↑ Walory turystyczne - Gmina Sieroszewice, www.sieroszewice.pl [dostęp 2017-10-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-20] (pol.).
- ↑ a b Program Ochrony Środowiska dla gminy Sieroszewice na lata 2004-2007 z perspektywą na lata 2008-2011, Sieroszewice 2004.
- ↑ Dawne budownictwo folwarczne. Majątki wielkopolskie. Tom III, Powiat ostrowski, Stanisław Małyszko, 1996
- ↑ Ogień zniszczył zabytkowy pałacyk. Strażacy walczyli z nim kilkanaście godzin [dostęp 2017-10-19].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sieroszewice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 593.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Siedziba gminy: Sieroszewice
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
