Siewierzanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plemiona Słowiańskie w VIII-X w. w świetle informacji "Powieści dorocznej" (na podstawie opracowania prof. Wojciecha Szymańskiego)
Słowianie wschodni w VIII-IX w.

Siewierzanie (starorus.: Сѣверъ, transliteracja: Sieverъ) – plemię słowiańskie zaliczane do plemion wschodnich. Zamieszkiwali nad rzekami: Desną, Sejmem i Sułą. Nazwa pochodzi od siewier (staropolskie siewiór) "północ", czyli Siewierzanie to "ci, którzy żyją na północy". Słowiańskie *severjane "mieszkańcy północy" (lub miejscowości o nazwie Severъ). Początkowo podlegali Kaganatowi Chazarskiemu. Po kilku wojnach wygranych przez księcia ruskiego Olega zostali podporządkowani Rusi Kijowskiej w 885 roku[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Natalia Jakowlenko: Historia Ukrainy. Od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku. Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2000, s. 45. ISBN 83-85854-54-1.