Sieć ciepłownicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rurociąg ciepłowniczy w Kłodzku
Preizolowane rurociągi ciepłownicze

Sieć ciepłownicza, sieć cieplna – połączone ze sobą urządzenia lub instalacje systemu ciepłowniczego, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do węzłów cieplnych[1].

Stanowi zespół urządzeń technicznych służących do transportu rurociągowego energii cieplnej od źródła ciepła (najczęściej ciepłownia lub elektrociepłownia) do odbiorców, za pośrednictwem czynnika termodynamicznego (nośnika ciepła).

Sieć ciepłownicza łączy z jednej strony urządzenia do centralnego regulowania źródła ciepła, a z drugiej strony węzły cieplne odbiorców ciepła.

Klasyfikacja sieci cieplnych[2][edytuj | edytuj kod]

Sieci cieplne podzielić można w zależności od ich przeznaczenia na sieci:

  • komunalne,
  • przemysłowe,
  • mieszanego przeznaczenia.

Podział ten rzutuje w znacznej mierze na rodzaj stosowanego czynnika grzejnego, w wyniku czego można wyróżnić sieci:

  • wodne o niskich parametrach, czyli transportujące wodę o temperaturze poniżej 115 °C,
  • wodne o wysokich parametrach, czyli transportujące wodę o temperaturze powyżej 115 °C,
  • parowe o niskich parametrach, czyli transportujące parę o ciśnieniu manometrycznym poniżej 0,7 at (0,07 MPa),
  • parowe o wysokich parametrach, czyli transportujące parę o ciśnieniu manometrycznym powyżej 0,7 at (0,07 MPa),
  • mieszane (łączące w jednym układzie przewody transportujące różne czynniki lub czynniki o różnych parametrach).

Zgodnie z ukształtowaniem (poziomym kształtem geometrycznym sieci) można wyróżnić następujące podstawowe ich rodzaje:

  • liniowe,
  • rozgałęzione (promieniste),
  • rozgałęzione z łącznikami,
  • pierścieniowe,
  • o ukształtowaniu mieszanym.

W rzeczywistości znacznie większa jest różnorodność ukształtowania sieci cieplnych. Promienista sieć z centralnie usytuowanym źródłem ma charakterystyczny pajęczy kształt. Sieć pierścieniowa w przypadku geometrycznie prawidłowego planu miasta ma postać kratownicy. Bardzo różnorodne są sieci dużych miast o ukształtowaniu mieszanym, zwłaszcza w przypadku zastosowania grupowych węzłów cieplnych. Sieć główna może być pierścieniowa lub rozgałęziona, a poszczególne części sieci, poczynając od węzłów grupowych, mogą być promieniste, liniowe lub kratowe. Należy zwrócić uwagę na to, że duże sieci miejskie zwykle są zasilane z kilku źródeł ciepła.

W zależności od liczby przewodów w układzie:

  • sieci wodne jednoprzewodowe,
  • sieci wodne dwuprzewodowe,
  • sieci wodne trój-, cztero- i wieloprzewodowe,
  • sieci parowe jednoprzewodowe (bez zwrotu kondensatu),
  • sieci parowe dwu- i wieloprzewodowe,
  • sieci mieszane, z kombinacją różnej liczby przewodów wodnych i parowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 15 stycznia 2007 w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemów ciepłowniczych (Dz.U. z 2007 r. nr 16, poz. 92).
  2. Aleksander Szkarowski, Ciepłownictwo, Warszawa: Wydawnictwo WNT, 2012, ISBN 978-83-934913-1-5.