Sigmund Ruud

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sigmund Ruud
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1907
Kongsberg

Data i miejsce śmierci

7 kwietnia 1994
Oslo

Klub

Kongsberg IF

Wzrost

183 cm

Reprezentacja

 Norwegia

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Sankt Moritz 1928 skoki narciarskie
Mistrzostwa świata
złoto Zakopane 1929 skoki narciarskie
brąz Oslo 1930 skoki narciarskie
Inne nagrody
złoto medal Holmenkollen
1949

Sigmund Ruud (ur. 30 grudnia 1907 w Kongsbergu, zm. 7 kwietnia 1994 w Oslo) – norweski skoczek narciarski, kombinator norweski oraz narciarz alpejski, srebrny medalista olimpijski w skokach i dwukrotny medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Sigmund Ruud był najstarszym z trzech braci, którzy w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku odnosili sukcesy w skokach narciarskich. Sigmund urodził się w 1907, Birger w 1911, a Asbjørn w 1919. Wychowali się i spędzili całe życie w miejscowości Kongsberg, w prowincji Buskerud, na zawodach reprezentując tamtejszy klub Kongsberg IL.

Bracia Ruud znani byli ze specyficznego stylu skakania – z ramionami obracającymi się wzdłuż tułowia. W latach 1929–1938 wygrali siedem z jedenastu rozgrywanych wówczas konkursów o mistrzostwo świata lub mistrzostwo olimpijskie.

W 1926 S. Ruud został mistrzem Norwegii w kombinacji norweskiej w kategorii juniorów. W 1928 podczas igrzysk olimpijskich w Sankt Moritz wywalczył srebrny medal, ulegając jedynie swemu rodakowi Alfowi Andersenowi. Rok później, na mistrzostwach świata w Zakopanem zdobył tytuł mistrza świata na Wielkiej Krokwi. Ponieważ równocześnie był wtedy trenerem reprezentacji Czechosłowacji, federacja ta chciała go wystawić w zawodach jako swojego reprezentanta[1]. W 1930 na mistrzostwach świata w Oslo wywalczył brązowy medal (wyprzedzili go tylko dwaj rodacy: Gunnar Andersen i Reidar Andersen).

Na igrzyskach w Lake Placid zajął siódme miejsce, a złoty medal zdobył jego młodszy brat Birger. Startował także cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen, tym razem w narciarstwie alpejskim. Brał tam udział w kombinacji alpejskiej, jednak z powodu kontuzji był zmuszony wycofać się po biegu zjazdowym.

W 1949 został wyróżniony medalem Holmenkollen.

W latach 1946–1955 i 1959–1967 był przewodniczącym Komitetu Skoków Narciarskich FIS.

Osiągnięcia w skokach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
2. 18 lutego 1928 Szwajcaria Sankt Moritz Skocznia normalna indywidualnie 18.542 pkt -0.666 pkt Norwegia Alf Andersen
7. 12 lutego 1932 Stany Zjednoczone Lake Placid Skocznia normalna indywidualnie 215.1 pkt -13.0 pkt Norwegia Birger Ruud

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
1. 5 lutego 1929 Polska Zakopane Skocznia normalna indywidualnie 227,2 pkt - -
3. 27 lutego 1930 Norwegia Oslo Skocznia normalna indywidualnie 218,5 pkt -5,9 pkt Norwegia Gunnar Andersen
6. 13 lutego 1931 Oberhof Skocznia normalna indywidualnie 224,2 pkt -11,8 pkt Norwegia Birger Ruud

Osiągnięcia w narciarstwie alpejskim[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
DNF 9 lutego 1936 III Rzesza Garmisch-Partenkirchen Kombinacja 99.25 pkt - III Rzesza Franz Pfnür

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bajak Wojciech, Opowieści z dwóch desek, 2021, ISBN 978-83-66546-53-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bajak Wojciech: Opowieści z dwóch desek, Wydawnictwo Po Godzinach 2021, ISBN 978-83-66546-53-0