53°36′30″N 16°15′26″E/53,608333 16,257222Sikory (powiat drawski)
| ||
 Fragment centrum wsi | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | zachodniopomorskie | |
| Powiat | drawski | |
| Gmina | Czaplinek | |
| Wysokość | 148 m n.p.m. | |
| Liczba ludności (2007) | 321 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 94 | |
| Kod pocztowy | 78-550 | |
| Tablice rejestracyjne | ZDR | |
| SIMC | 0305082 | |
Położenie na mapie gminy Czaplinek   Sikory | ||
Położenie na mapie powiatu drawskiego  Sikory | ||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  Sikory | ||
Położenie na mapie Polski  Sikory | ||
| 53°36′30″N 16°15′26″E/53,608333 16,257222
| ||
Sikory (niem. Zicker) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 321 mieszkańców.
Wieś królewska Cykier starostwa drahimskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego[1].
Spis treści
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wieś leży ok. 4 km na północny wschód od Czaplinka, przy drodze wojewódzkiej nr 171, nad jeziorem Sikory, ok. 1 km na zachód od jeziora Komorze, ok. 1,3 km na wschód od jeziora Żerdno, ok. 700 m na północ od jeziora Dołgie Wielkie, między Czaplinkiem a Barwicami.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowana po raz pierwszy w 1407. We wczesnym średniowieczu znajdował się tutaj gród nad jeziorem Dołgie Wielkie, a nad brzegami jeziora Komorze było kilka skupisk ludności. Drugi gród znajdował się 4 km na wschód od miejscowości, na głęboko wrzynającym się w jeziora Komorze cyplu. Od co najmniej XIV wieku wieś była bardzo ważnym ośrodkiem garncarstwa i produkcji cegieł. Z wypalanych tutaj cegieł zbudowano zamek w Starym Drawsku. Cegły były dowożone nad brzeg jeziora Żerdno, skąd je spławiano na tratwach na plac budowy. W XVI wieku we wsi było kilkunastu garncarzy i jedna cegielnia[2].
Zabytki i atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- neoromański kościół parafialny pw. św. Stanisława z 1869 r., rzymskokatolicki należący do dekanatu Barwice, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Budynek jest niewielki, kamienny, bez wieży, stoi na małym wzgórzu i otoczony jest murem z kamieni polnych. Posiada prosty, regularny kształt.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W Sikorach jest kilka gospodarstw agroturystycznych.
W pobliżu miejscowości rozpoczyna się kajakowy szlak Piławy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||||||||||
