Sikory (powiat drawski)
53°36′30″N 16°15′26″E/53,608333 16,257222| Artykuł |
53°36′30″N 16°15′26″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
53°36'28"N, 16°15'32"E |
| - błąd |
38 m |
| Odległość |
133 m |
| wieś | |
 Fragment centrum wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
148 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2007) |
321 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
78-550[1] |
| Tablice rejestracyjne |
ZDR |
| SIMC |
0305082 |
Położenie na mapie gminy Czaplinek  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu drawskiego  | |
| 53°36′30″N 16°15′26″E/53,608333 16,257222
| |
Sikory (niem. Zicker) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie drawskim, w gminie Czaplinek. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W roku 2007 wieś liczyła 321 mieszkańców.
Wieś królewska Cykier starostwa drahimskiego, pod koniec XVI wieku leżała w powiecie wałeckim województwa poznańskiego[2].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wieś leży ok. 4 km na północny wschód od Czaplinka, przy drodze wojewódzkiej nr 171, nad jeziorem Sikory, ok. 1 km na zachód od jeziora Komorze, ok. 1,3 km na wschód od jeziora Żerdno, ok. 700 m na północ od jeziora Dołgie Wielkie, między Czaplinkiem a Barwicami.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wzmiankowana po raz pierwszy w 1407. We wczesnym średniowieczu znajdował się tutaj gród nad jeziorem Dołgie Wielkie, a nad brzegami jeziora Komorze było kilka skupisk ludności. Drugi gród znajdował się 4 km na wschód od miejscowości, na głęboko wrzynającym się w jeziora Komorze cyplu. Od co najmniej XIV wieku wieś była bardzo ważnym ośrodkiem garncarstwa i produkcji cegieł. Z wypalanych tutaj cegieł zbudowano zamek w Starym Drawsku. Cegły były dowożone nad brzeg jeziora Żerdno, skąd je spławiano na tratwach na plac budowy. W XVI wieku we wsi było kilkunastu garncarzy i jedna cegielnia[3].
Zabytki i atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
- neoromański kościół parafialny pw. św. Stanisława z 1869 r., rzymskokatolicki należący do dekanatu Barwice, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Budynek jest niewielki, kamienny, bez wieży, stoi na małym wzgórzu i otoczony jest murem z kamieni polnych. Posiada prosty, regularny kształt.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W Sikorach jest kilka gospodarstw agroturystycznych.
W pobliżu miejscowości rozpoczyna się kajakowy szlak Piławy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1167 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 242.
- ↑ Historia. „UMiG”. Czaplinek.
