Simon Martirosjan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Simon Martirosyan)
Simon Martirosjan
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1997
Hajkaszen

Wzrost

181 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Armenia
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janeiro 2016 waga ciężka
srebro Tokio 2020 waga ciężka
Mistrzostwa świata
złoto Aszchabad 2018 waga ciężka
złoto Pattaya 2019 waga ciężka
brąz Taszkent 2021 waga ciężka
Mistrzostwa Europy
złoto Batumi 2019 waga ciężka
złoto Split 2017 waga ciężka
brąz Førde 2016 waga ciężka

Simon Martirosjan (arm. Սիմոն Մարտիրոսյան, ur. 17 lutego 1997 w Hajkaszen[1]) – ormiański sztangista, dwukrotny medalista olimpijski oraz dwukrotny mistrz świata i Europy.

Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku wywalczył srebrny medal w wadze ciężkiej (do 105 kg). W zawodach tych rozdzielił na podium Ruslana Nurudinova z Uzbekistanu i Kazacha Aleksandra Zajczikowa[2]. Wynik ten powtórzył na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Tokio, tym razem plasując się między Uzbekiem Akbarem Djurayevem i Łotyszem Artūrsem Plēsnieksem[3].

Ponadto zdobył złote medale w tej samej kategorii wagowej na mistrzostwach świata w Aszchabadzie w 2018 roku[4] i podczas mistrzostw świata w Pattayi rok później[5]. W 2021 roku zaś na mistrzostwach świata uzyskał w dwuboju wynik 416 kg i otrzymał brązowy medal[6].

Zdobył też trzy medale mistrzostw Europy seniorów, złoto w 2017 i 2019 oraz brąz w 2016[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Simon Martirosyan Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-22] (ang.).
  2. Nurudinov wins Uzbekistan’s first weightlifting medal [online], olympic.org [dostęp 2018-05-31] (ang.).
  3. Olympedia - Heavyweight (≤109 kilograms), Men
  4. 2018 IWF World Championships: 109 kg Men (ang.)
  5. 2019 IWF World Championships: 109 kg Men (ang.)
  6. IWF World Championships Tashkent 2021 Results Book. iwf.sport, 2021-12-17. s. 7. [dostęp 2021-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-17)]. (ang.).
  7. SIMON MARTIROSYAN [online], www.chidlovski.net [dostęp 2021-12-20] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]