Sitno (Ukraina)
Na mapach: 
50°11′05″N 25°24′19″E/50,184722 25,405278
50°11′05″N 25°24′19″E/50,184722 25,405278
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Obwód | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
35543 |
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°11′05″N 25°24′19″E/50,184722 25,405278
| |
Sitno (ukr. Ситне, Sytne) – wieś na Ukrainie, w obwodzie rówieńskim, w rejonie radziwiłłowskim.
Dzięki małżeństwu ks. Jerzego Zbaraskiego (zm. 1580[2]), starosty pińskiego i sokalskiego z Barbarą Kozińską w dom Zbaraskich trafiły różne dobra m.in. Sitnia w powiecie krzemienieckim[3].
We wsi 26 czerwca 1774 sporządził swój testament były starosta kaniowski Mikołaj Bazyli Potocki[4], w którym zapisał m.in. 8000 złotych polskich dla cerkwi pw. Świętej Trójcy w Zarwanicy[5].
We wsi znajduje się cerkiew prawosławna[6].
Przez wieś przebiega droga magistralna znaczenia międzynarodowego M06.
We wsi urodził się doktor nauk Wasyl Koliszczuk, ukraiński botanik i dendrolog, profesor[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu rówieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Zbigniew Anusik. Latyfundia książąt Zbaraskich w XVI i XVII wieku. „Przegląd Nauk Historycznych”. 1 (VIII), s. 27, 2009.
- ↑ Tamże, s. 26.
- ↑ Sadok Barącz: Pamiątki buczackie. Lwów : Drukarnia Gazety Narodowej, 1882, s. 65.
- ↑ Tamże, s, 63.
- ↑ Widok na cerkiew z drogi
- ↑ В. П. Рябчук. Коліщук Василь Григорович [w:] Енциклопедія сучасної України : у 30 т. / ред. кол. І. М. Дзюба [та ін.] ; НАН України, НТШ, Координаційне бюро енциклопедії сучасної України НАН України, T. 14: wyd. Академперіодика, К. 2014, s. 61. ISBN 978-966-02-7304-7. (ukr.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Олександер Цинкаловський: Ситно або Ситне. [W:] Стара Волинь і Волинське Полісся. T. 2. Winnipeg, 1986, 579 s., s. 367. (ukr.)