Sitowiec nadmorski
|
||
 Sitowiec nadmorski |
||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | jednoliścienne | |
| Rząd | wiechlinowce | |
| Rodzina | ciborowate | |
| Rodzaj | sitowiec | |
| Gatunek | sitowiec nadmorski | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Bolboschoenus maritimus (L.) Palla W.D.J.Koch, Syn. Deut. Schweiz. Fl., ed. 3: 2532 (1905) |
||
| Synonimy | ||
|
Reigera maritima (L.) Opiz, Schoenoplectus maritimus (L.) Lye, Scirpus maritimus L. |
||
Sitowiec nadmorski (Bolboschoenus maritimus (L.) Palla) – gatunek roślin z rodziny ciborowatych. Występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy[2]. W Polsce rośnie głównie na wybrzeżu oraz nad Odrą, Wisłą i Bugiem[3].
Spis treści
Morfologia[edytuj]
- Łodyga
- Trójkanciasta, ulistniona do połowy, do 1 m wysokości.
- Liście
- Rynienkowate, ostrogrzbieciste, bez języczka, szerokości około 4 mm.
- Kwiaty
- Zebrane w rozrzutki. Podsadki liściowate, dłuższe od rozrzutki. Kwiatostan szczytowy siedzący. Kwiatostany boczne na długich szypułkach. Przysadki brunatne, wycięte, ościste[4].
- Owoce
- Spłaszczone, brunatne, do 3 mm długości.
Biologia i ekologia[edytuj]
Bylina, hemikryptofit, halofit. Rośnie na brzegach wód i w rowach. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek charakterystyczny szuwarów ze związku Phragmition oraz zespołu Scirpetum maritimi[5]. Liczba chromosomów 2n = 64, 104, 112[6].
Zmienność[edytuj]
Gatunek zróżnicowany na trzy podgatunki[2]:
- Bolboschoenus maritimus subsp. affinis (Roth) T.Koyama - występuje w południowej części Azji
- Bolboschoenus maritimus subsp. maritimus - rośnie w Eurazji i południowej Afryce
- Bolboschoenus maritimus subsp. paludosus (A.Nelson) T.Koyama - występuje w Ameryce
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2014-01-28].
- ↑ a b Bolboschoenus maritimus na eMonocot [dostęp 2014-01-28].
- ↑ Adam Zając, Maria Zając (red.): Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001. ISBN 83-915161-1-3.
- ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Matuszkiewicz W. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. ISBN 83-01-13520-4.
- ↑ Bolboschoenus maritimus na Flora of China [dostęp 2014-01-28].
