Skala podobieństwa do Ziemi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skala podobieństwa do Ziemi (ang. Earth Similarity Index, ESI) – skala, za pomocą której określa się podobieństwo planet do Ziemi. ESI jest funkcją obwodu, gęstości, prędkości ucieczki i temperatury powierzchni planety[1]. Wartość zerowa oznacza brak podobieństwa, jeden – identyczność. Wartości od 0,8 do 1 nadawane są planetom bardzo podobnym do Ziemi ze stałą, skalną powierzchnią i stabilną atmosferą zdolną do utrzymywania odpowiedniej temperatury.

ESI nie bierze pod uwagę składu atmosfery planety i tego, czy może na niej powstać życie, czy to podobne do ziemskiego, czy też odmienne[2].

Współczynnik ESI wyrażany jest wzorem:

gdzie:

– liczba porównywanych cech,
– porównywany parametr,
– wartość parametru dla Ziemi,
– waga cechy – ustalana w celu określenia wpływu parametru na całokształt podobieństwa.
Wartości parametrów oraz
Właściwość planety Wartość Waga
Promień 1,0 R🜨 0,57
Gęstość 1,0 ρ 1,07
Prędkość ucieczki 1,0 vII ⊕ 0,70
Średnia temperatura 288 K 5,58

Planety podobne do Ziemi[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Planeta ziemiopodobna.

Poniższa tabela wymienia planety o najwyższym indeksie ESI, opisującym podobieństwo do Ziemi, które z największym prawdopodobieństwem są planetami skalistymi o małej masie, krążącymi w klasycznie definiowanej ekosferze[3]:

Lp. Planeta ESI Typ widmowy
gwiazdy
Masa planety
(M🜨)
Promień
(R🜨)
Okres obiegu
(d)
Odległość
(ly)
Ziemia 1 G 1 1 365,25
1 KOI-4878.01[a] 0,98 G 0,99 1,04 449 1075
2 Proxima Centauri b 0,87 M ≥1,3 1,1 ± 0,3 11,2 4
3 TRAPPIST-1e 0,86 M 0,6 0,9 6,1 39
4 Gliese 667 Cc 0,84 M 3,8 1,5 +0,5−0,4 28,1 24
5 Kepler-442b 0,84 K 2,3 +5,9−1,3 1,3 112,3 1115
6 Gliese 667 Cf[a] 0,77 M 2,7 1,4 ± 0,4 39,0 24
7 Kepler-1229b 0,73 M 2,7 +7,1−1,5 1,4 86,8 769
8 TRAPPIST-1f 0,68 M 0,7 1,0 9,2 39
9 Kapteyn b[a] 0,67 M 4,8 1,6 +0,5−0,4 48,6 13
10 Kepler-62f 0,67 K 2,8 +7,4−1,6 1,4 267,3 1200
11 Kepler-186f 0,61 M 1,2 +2,7−0,7 1,1 129,9 492
Mars 0,60[4] G 0,105 0,53 686,96
12 Gliese 667 Ce[a] 0,60 M 2,7 1,4 ± 0,4 62,2 24
13 TRAPPIST-1g 0,58 M 1,3 1,1 12,4 39

Jeżeli masa lub promień planety nie są znane z bezpośredniego pomiaru, podano różne wartości odnoszące się do trzech możliwości budowy planety. Oprócz najbardziej prawdopodobnej (planeta skalista) uwzględniono przypadki o skrajnych wartościach gęstości: ciało żelazne (wysoka masa, mały promień) i planeta oceaniczna (duży promień, mniejsza masa)[3].

Niektóre planety mają wyższy wskaźnik ESI niż podane w powyższej tabeli, w szczególności TRAPPIST-1d (ESI 0,90), Kepler-438b (ESI 0,88) i Kepler-296e (ESI 0,85), jednak ich orbity przebiegają blisko gwiazd, poza „zachowawczo” definiowaną ekosferą. Inne ciała z mniejszym prawdopodobieństwem są skaliste (np. Kepler-22b, ESI 0,71)[3].

Znane są dwa układy, w których aż trzy planety mogą znajdować się w ekosferze: TRAPPIST-1 oraz Gliese 667 C[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Istnienie planety nie zostało potwierdzone.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Earth Similarity Index (ESI). [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo. [dostęp 2017-02-24]. (ang.).
  2. Robert A. Wittenmyer et al.. GJ 832c: A super-earth in the habitable zone. „Astrophysical Journal”. 791 (2), s. 114, 2014. DOI: 10.1088/0004-637X/791/2/114. arXiv:1406.5587. [dostęp 2014-06-26]. (ang.). 
  3. a b c The Habitable Exoplanets Catalog: Data. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 22017-02-23. [dostęp 2017-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-05)]. (ang.).
  4. Guillem Anglada-Escudé, Mikko Tuomi i in.. A dynamically-packed planetary system around GJ 667C with three super-Earths in its habitable zone. „Astronomy & Astrophysics”, 2013-06-07. (pol.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]