Skalikurek gujański
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Rupicola rupicola[1] | ||
| (Linnaeus, 1766) | ||
.jpg) Samiec | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | tyrankowce | |
| Rodzina | bławatnikowate | |
| Podrodzina | bławatniki | |
| Plemię | Rupicolini | |
| Rodzaj | Rupicola | |
| Gatunek | skalikurek gujański | |
| Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | ||
 | ||
Skalikurek gujański[4] (Rupicola rupicola) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae), zamieszkujący północną część Ameryki Południowej. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
- Morfologia
- Długość ciała 27–32 cm[2]. Masa ciała: dorosłe samce średnio 218 g, samice 203 g[2]. Samiec jaskrawopomarańczowy z brązowoczarnymi skrzydłami i białym lusterkiem oraz krótkim i ciemnym ogonem. Czubek spłaszczony, wznoszący się łukowato nad ciemieniem i prawie zakrywający pomarańczowy, krótki dziób. Samica koloru ciemnobrązowego, z mniejszym czubkiem i szarawopomarańczowymi tęczówkami.
- Zasięg, środowisko
- Wschodnia Kolumbia, południowa Wenezuela, Gujana, Surinam, Gujana Francuska, lokalnie północna Brazylia[2]. Występuje w wilgotnych lasach, głównie w pobliżu wychodni skalnych. Spotykany przeważnie do wysokości 1200 m n.p.m., maksymalnie do 2000 m n.p.m.[2] Samce w większości spędzają dnie na wspólnych tokowiskach na ziemi, gdzie każdy z nich ma indywidualny rewir.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje skalikurka gujańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki i rozmieszczony plamowo. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rupicola rupicola, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Snow, D. & Sharpe, C.J.: Guianan Cock-of-the-rock (Rupicola rupicola). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2016. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-19)].
- ↑ a b Rupicola rupicola. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Rupicolini Bonaparte, 1853 (wersja: 2020-03-09). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-09].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Cotingas, manakins, tityras, becards (ang.). IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 1994. ISBN 83-7073-059-0.