Skalnica mchowata

Skalnica mchowata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	skalnicowate
Rodzaj	skalnica
Gatunek	skalnica mchowata
	Nazwa systematyczna
	Saxifraga bryoides L.; Sp. Pl. 1: 400. 1753
	Multimedia w Wikimedia Commons

Skalnica mchowata, skalnica mechowata^[4] (Saxifraga bryoides L.) – gatunek rośliny należący do rodziny skalnicowatych. Występuje w górach środkowej Europy, w Polsce wyłącznie w Tatrach (roślina tatrzańska)^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Drobna bylina tworząca gęste darnie. Cała roślina jest blado lub żółtozielona, a starsze liście mają srebrzystoszary kolor. Wytwarza liczne płonne różyczki liściowe i nieliczne tylko łodyżki kwiatowe^[5].

Łodyga: Pełzająca, gęsto ulistniona. W kątach liści duże pączki o różyczkowato skupionych liściach. Tworzy krótkie odgałęzienia^[6].

Liście: Ulistnienie skrętoległe. Grube i mięsiste liście o długości 3-7 mm, równowąskolancetowate o zaostrzonych brzegach. Są szczeciniasto owłosione, zakończone ostrą szczecinką i w charakterystyczny sposób zagięte do góry. Na brzegach posiadają wielokomórkowe włoski mające postać rzęs. Na liściach brak wypotników^[6].

Kwiaty: Na nierozgałęzionych, niskich (1,5-5 cm) łodygach kwiatowych pojedyncze kwiaty. Kielich złożony z 5 zaostrzonych działek. 5 jasnożółtych płatków korony o długości 4-6 mm (3 razy dłuższych od działek kielicha). Mają jasnożółtą barwę i są pomarańczowo nakrapiane. Słupek tylko w samej nasadzie zrosły z dnem kwiatowym^[6].
Owoc: Torebka z licznymi i drobnymi nasionami^[5].

Morfologia
Różyczki liściowe
Kwiat

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój: bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia^[6].
Siedlisko: szczeliny skalne, niskie murawy naskalne. Wyłącznie na podłożu bezwapiennym, głównie na mylonitach. Roślina wybitnie wysokogórska (oreofit). Występuje od piętra kosówki wzwyż, przy czym głównym obszarem jej występowania jest najwyższe piętro turniowe^[5].
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Androsacetalia alpinae^[7].

Zobacz też: Rośliny tatrzańskie i rośliny piętra turniowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2017-03-10].
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
↑ ^a ^b ^c ^d Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
↑ ^a ^b ^c ^d Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).

[tpl-3] The Plant List. [dostęp 2017-03-10].

[checklist2002-4] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.

[mirkowa-5] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.

[szafer-6] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[7] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]