Skarbka (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1940-1944 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Dystrykt | |||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1943) | |||
| |||
Gmina Skarbka (niem. Landgemeinde Skarbka) – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1940-1944 (de facto do 1945) pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy była Skarbka.
Gmina Skarbka funkcjonowała przejściowo podczas II wojny światowej w powiecie Starachowice (starachowickim) w Generalnym Gubernatorstwie. Utworzona została przez hitlerowców głównie z obszaru dotychczasowej gminy Pętkowice[1] oraz fragmentu gminy Tarłów (Czekarzewice Drugie)[2].
W skład gminy Skarbka weszło 12 gromad (liczba mieszkańców z 1943 roku):
- Aleksandrów (471 mieszkańców)
- Bałtów (1178 mieszkańców)
- Borcuchy (145 mieszkańców)
- Czekarzewice II (844 mieszkańców)
- Dąbrowa (236 mieszkańców)
- Michałów (239 mieszkańców)
- Okół (1578 mieszkańców)
- Osówka (853 mieszkańców)
- Pętkowice (481 mieszkańców)
- Skarbka (629 mieszkańców)
- Wólka Bałtowska (586 mieszkańców)
- Wólka Pętkowska (577 mieszkańców)
W 1943 gmina Skarbka liczyła 7817 mieszkańców[2].
Gminę zniesiono po wojnie, powracają do stanu administracyjnego z czasów II Rzeczypospolitej[3], a więc przywracając gminę Pętkowice[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oprócz Wygody, którą włączono do gminy Sienno i Potoczka, włączonego do gminy Tarłów
- ↑ a b Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa