Skimmia Reevesa
 Kwiatostan | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skimmia Reevesa |
| Nazwa systematyczna | |
| Skimmia reevesiana (Fortune) Fortune J. Tea Countr. China 329. 1852[3] | |
Skimmia Reevesa (Skimmia reevesiana) – gatunek rośliny z rodziny rutowatych. Występuje naturalnie w Chinach, na Tajwanie i Filipinach.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- W naturze przybiera postać rozłożystego krzewu. Uprawiane w umiarkowanych szerokościach geograficznych rzadko przekraczają 1,5 m wysokości[4]. Wszystkie części rośliny są trujące i rozgniecione wydzielają ostry aromat[5].
- Liście
- Trwałe, zimozielone, lekko skórzaste, lancetowate, osiągają 7–10 cm długości.
- Kwiaty
- Drobne, o słodkim zapachu i białym lub kremowym kolorze rozkwitają w kwietniu i maju. Są zebrane w gęste wiechy, które pojawiają się już jesienią i przez kilka zimowych miesięcy różowe pączki są ozdobą rośliny. W odróżnieniu od blisko spokrewnionej skimmii japońskiej jest rośliną obupłciową[4].
- Owoce
- Mięsiste pestkowce koloru czerwonego o 6–12 mm średnicy, zawierające jedno nasienie.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
- Pozycja systematyczna według APweb (2001...)
Jest to gatunek z rodzaju skimmia, należący do rodziny rutowatych (Rutaceae Juss), rzędu mydleńcowców (Sapindales) Dumort., kladu różowych (rosids) w obrębie klasy roślin okrytonasiennych[2].
Obecnie jest wyszczególnia jako gatunek osobny, jednak ze względu na podobieństwo ze skimmią japońską nieraz była zaliczana jako jej podgatunek, stąd w taksonomii spotykane są liczne synonimy[3]:
- Ilex reevesiana Fortune
- Skimmia distinctevenulosa Hayata
- Skimmia fortunei Mast.
- Skimmia hainanensis C.C. Huang
- Skimmia japonica distinctevenulosa (Hayata) C.E. Chang
- Skimmia japonica orthoclada (Hayata) Masam.
- Skimmia japonica reevesiana (Fortune) N.P. Taylor & Airy Shaw
- Skimmia orthoclada Hayata
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
W krajach klimatu umiarkowanego skimmia Reevesa jest uprawiana jako roślina ozdobna, wysadzana zarówno do pojemników jak i gruntu. Jako roślina stanowisk bagiennych wymaga stanowiska cienistego, bez bezpośredniego słońca, wilgotnego i niezbyt gorącego. Zbyt odsłonięte stanowisko powoduje żółknięcie liści. Gleba lekko kwaśna (pH 4,5–5,5)[6]. Mrozoodporna, jednak przy ostrych mrozach lepiej ją osłaniać, zwłaszcza młode okazy[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-05-12] (ang.).
- ↑ a b Skimmia reevesiana. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-05-12]. (ang.).
- ↑ a b c Ogrodnik amator. [dostęp 2013-05-12].
- ↑ pod red. A. Huxley: New RHS Dictionary of Gardening. Macmillan, 1992. ISBN 0-333-47494-5. (ang.).
- ↑ Moritz Bürki, Marianne Fuchs: Leksykon roślin doniczkowych i balkonowych. Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 251. ISBN 978-83-247-1838-2.