Skit (budowla)

Skit (od koptyjskiego: ϣⲓ(ϩ)ⲏⲧ – droga, przeszło do greckiego jako σκήτη – skete lub we współczesnej wymowie greckiej: skiti) – odosobniona budowla, pustelnia dla mnichów, pragnących prowadzić surowsze, niż w monastyrach, życie. Tym słowem określano także egipską kolebkę życia monastycznego – Wadi an-Natrun.

Cerkiew Opieki Matki Bożej w skicie w Odrynkach

Niektórzy mnisi, dodatkowo się umartwiając, nie mieszkali w skicie, lecz w znajdujących się w pobliżu jaskiniach, lub szałasach w lesie.

Zwyczajowo większe monastery posiadały własne skity, na przykład ławra Poczajowska posiadała własny skit św. Jerzego na Kozackich Mogiłach, ławra Peczerska – skit Teofania. Istniały również samodzielne skity, najsłynniejszym z nich był Skit Maniawski.

We współczesnej Polsce istnieją 2 skity: męski skit Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w miejscowości Odrynki-Kudak oraz żeński skit św. Mikołaja Cudotwórcy w Holeszowie, podlegający monasterowi w Turkowicach.