Skorodyt
![]() Okaz skorodytu pochodzący z Gold Hill, stan Utah, USA. | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
FeAsO4∙2H2O |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
3,5-4 |
Przełam |
kruchy |
Łupliwość |
dobra |
Pokrój kryształu |
krótkosłópkowy, piramidalny, tabliczkowy, igiełkowy, agregaty kuliste |
Układ krystalograficzny |
rombowy |
Gęstość |
3,1-3,8 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
jasnozielona, szara, czarniawa |
Rysa |
jasnoszara |
Połysk |
szklisty, tłusty, matowy |
Skorodyt – minerał z gromady arsenianów. Jest uwodnionym arsenianem żelaza. Nazwa pochodzi z języka greckiego i oznacza podobny do czosnku, gdyż podgrzany wydziela czosnkowy zapach.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Skorodyt jest półprzezroczystym minerałem, najczęściej o jasnozielonej barwie. Krystalizuje w układzie rombowym, w formie krótkich słupków, piramid, tabliczek, igieł lub agregatów kulistych. Jest średniociężkim minerałem, gdyż waży 3,1-3,8 razy więcej niż taka sama ilość wody w temperaturze pokojowej. Jest dość miękki (3,5-4 w skali Mohsa). Ogrzany wydziela podobny do czosnku zapach.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Jest dość rozpowszechnionym minerałem, choć rzadko występuje w większych ilościach. Powstaje w wyniku utleniania minerałów żelazo-arsenowych. Towarzyszą mu arsenopiryt i mansfieldyt, z którym tworzy kryształy mieszane. Można go znaleźć w Brazylii, Meksyku, Niemieczech, Stanach Zjednoczonych i Szwecji.
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- okaz kolekcjonerski.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jaroslav Bauer: Przewodnik skały i minerały. Multico, 1997, s. 140. ISBN 83-7073-050-7.