54°10′05″N 17°58′13″E/54,168056 17,970278Skorzewo
|
||
 Kościół pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | pomorskie | |
| Powiat | kościerski | |
| Gmina | Kościerzyna | |
| Sołectwo | Skorzewo | |
| Liczba ludności (30.06.2014) | 1570[1] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 58 | |
| Tablice rejestracyjne | GKS | |
| SIMC | 0164670 | |
|
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kościerzyna
 Skorzewo
|
||
|
Położenie na mapie powiatu kościerskiego
Skorzewo
|
||
|
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Skorzewo
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Skorzewo
|
||
| 54°10′05″N 17°58′13″E/54,168056 17,970278 |
||
Skorzewo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Skòrzewò; niem. Skorschewo[2]) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna na Pojezierzu Kaszubskim u południowych krańców Kaszubskiego Parku Krajobrazowego. Przez Skorzewo przebiega magistrala węglowa Maksymilianowo-Kościerzyna–Gdynia (z przystanku Skorzewo kilka połączeń dziennych z Gdynią i Kościerzyną) i przy drodze wojewódzkiej nr 214. Prowadzi tędy również turystyczny 
Szlak Kaszubski. Na wschód od miejscowości znajduje się jezioro Długie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Siedziba sołectwa o powierzchni 1734,71 ha.
Pierwsze wzmianki o Skorzewie pochodzą z 1284 r., kiedy Książę Mściwój II nadał krainę Pisną księżniczce Gertrudzie jako należnej jej dziedzictwo po ojcu Samborze II z Tczewa. W skład tych ziem wchodziła wieś Zkorewo-Skorzewo. W 1466 r. wieś znalazła się w granicach starostwa w Kościerzynie[potrzebny przypis].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gmina Kościerzyna - informator turystyczny, ISBN 978-83-935985-0-2; dane dla całego sołectwa
- ↑ Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
