Skrajna Pusta Turnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skrajna Pusta Turnia (słow. Predná pustá veža, ok. 2065 m) – wyraźna turnia w Pustej Grani oddzielającej Dolinę Ciężką od Doliny Kaczej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w zakończeniu jej bocznej odnogi wrastającej w orograficznie prawe zbocza Doliny Ciężkiej. Od zwornikowej Zadniej Pustej Turni oddzielona jest Pustą Szczerbiną. Jej zachodnia ściana opadająca do Zmarzłego Kotła z prawej strony ograniczona jest głęboko wciętym żlebem progami o płytowej budowie, z lewej północnym filarem. W około 2/3 wysokości jest na niej poziomy i trawiasty zachód, którym prowadzi droga wspinaczkowa nr 8. Ściana poniżej zachodu jest urwista i w dużej części płytowa. Prawa część ściany jest znacznie mniej stroma i prowadzi nią łatwa ścieżka wejściowa na Pustą Ławkę (droga nr 1). Ściana północno-wschodnia opadająca do Pustej Zatoki ma wysokość około 250 m i podobną szerokość u podstawy. Jej lewe ograniczenie tworzy komino-żleb spadający z Pustej Szczerbiny, prawe północny filar. Filarem prowadzi droga nr 6, ścianą droga nr 7. Ściana ma trzy różniące się budową piętra. Dolne o wysokości 50 m to zbudowane z litej skały i pionowe urwisko z okapami. Przecina je droga nr 9. Część środkowa to mieszanina trawiastych półek, zachodów i niewielkich ścianek. Część górna to znów prawie pionowa ściana[1].

Taternictwo[edytuj | edytuj kod]

Skrajna Pusta Turnia ma dobre ściany wspinaczkowe o 200-metrowej wysokości, jednak taternicy zainteresowali się nią późno i nie jest popularna. Władysław Cywiński tłumaczy to tym, że w pobliżu ma godną konkurencję: Wysoka, Galeria Gankowa, Ciężki Szczyt. Jeśli ktoś już zdecyduje się na dalekie i żmudne dojście do Doliny Ciężkiej, to nie po to, by wspinać się na nikomu nie znanej ścianie...[2]

Najłatwiejsze wejście na turnię jest z Pustej Szczerbiny drogą nr 2. Pierwsze wejście nieznane[2].

Drogi wspinaczkowe
  1. Wprost od Zmarzłego Stawu; 0 w skali tatrzańskiej, 30 min
  2. Z Pustej Szczerbiny; 0, kilka chwil
  3. Prawą częścią zachodniej ściany (Temne sily nad nami); VI, M7-, 9 godz. 30 min
  4. Mimochodem (lewą częścią zachodniej ściany); V+/VI, OS, 4-5 godz.
  5. Lewym kominem zachodniej ściany; V, miejsce VI-, 1 godz.
  6. Północnym filarem; V, 1 godz. 30 min
  7. Osudova hra (Gra losowa); M4+, A0, 8 godz., przejście zimowe
  8. Zachodnim zboczem; 0
  9. Przez północno-wschodnią ścianę Skrajnej Pustej Turni; II, miejsce IV, 1 godz.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 47–54, 88.
  2. a b c Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.