Skrycik najmniejszy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrycik najmniejszy
Crypturgus pusillus
Gyllenhal, 1813
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

ryjkowcowate

Podrodzina

kornikowate

Rodzaj

Crypturgus

Gatunek

skrycik najmniejszy

Skrycik najmniejszy (Crypturgus pusillus Gyll.) – gatunek owada z rzędu chrząszczy.

Rójka
Przebiega na przełomie kwietnia i maja oraz lipca i sierpnia (jak u skrycika szarego i owłosionego).
Wygląd
Larwa beznoga (jak u wszystkich kornikowatych), barwy białej, z jasno-brunatną głową. Poczwarka typu wolnego; barwy białej, kolebka poczwarkowa w łyku. Imago długości 0,9-1,2 mm - jest najmniejszym gatunkiem kornika w faunie Polski. Kształt walcowaty, wąski, lekko spłaszczony, barwy ciemnobrunatnej, błyszczący. Przedplecze lekko zwężone ku przodowi, rzadko kropkowane. Pokrywy punktowane luźno w wyraźnych rzędach. Szczecinki widoczne na końcówkach pokryw.
Występowanie
W Polsce najpospolitszy ze skrycików.
Pokarm
Samica najczęściej rozpoczyna żerowisko od nyż jajowych w chodnikach larwalnych innych korników (oraz kózkowatych, ryjkowcowatych lub bogatkowatych), gdzie może zjadać jaja lub młode larwy swoich gospodarzy. Rzadkim zjawiskiem jest samodzielne zakładanie żerowiska. Larwy wygryzają stosunkowo krótkie chodniki w łyku lub korze.
Znaczenie
Może ograniczać nieznacznie populację innych korników.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]