Skryta Ławka
 Skryta Ławka – najgłębsze wcięcie w grani w prawej części zdjęcia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′35,4″N 20°11′18,8″E/49,193167 20,188556
| |
Skryta Ławka (słow. Malá ľadová štrbina[1]) – przełęcz znajdująca się w środkowej części Lodowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Siodło oddziela położonego na północny zachód od niej Pośredniego Lodowego Kopiniaka od Małego Lodowego Kopiniaka na południowym wschodzie[2].
Skryta Ławka jest dość wąska i z tej przyczyny z wielu miejsc źle widoczna[1]. Jest położona mniej więcej w połowie Lodowej Grani, tuż pod Małym Lodowym Kopiniakiem. Do Doliny Pięciu Stawów Spiskich opada z przełęczy żleb, zaśnieżony przez długą część lata. Najprostsza droga prowadzi na Skrytą Ławkę z drugiej strony – z Dolinki Lodowej[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Janusz Chmielowski, Károly Jordán, Jan Nowicki, przewodnicy Klemens Bachleda, Paul Spitzkopf i tragarz Stanisław Stopka, 14 sierpnia 1903 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Valéria Kovárová, Edita Krenová, Manicová, Maňa Mičiková, Bárdoš i Alexander Huba, 19 kwietnia 1946 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 408. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVIII. Lodowa Przełęcz – Lodowy Zwornik. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1993, s. 59–60.