Smołwy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smołwy
Smalvos
Ilustracja
Kościół
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

jezioroski

Gmina

Turmont

Populacja (2001)
• liczba ludności


212

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Smołwy”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Smołwy”
Ziemia55°38′30″N 26°21′40″E/55,641667 26,361111

Smołwy (lit. Smalvos) – wieś, położona w okręgu uciańskim w rejonie jezioroskim i starostwie Turmont, 11 km na południowy zachód od Turmontu, 212 mieszkańców (2001).

Ludność[edytuj | edytuj kod]

We wsi mieszka ludność o różnym składzie narodowościowym – Polacy, Litwini, Białorusini i Rosjanie. Przeważa ludność napływowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Smołwy (góra mapy), Dukszty (dół lewy), Rymszany (dół prawy)

Pierwsze wzmianki o miejscowości sięgają XVI wieku, należała ona wówczas do Kieblowskich, Podbereskich, nieco później - dobra ziemskie Gintowtów i Bartoszewiczów. W 1600 roku Jan Samson Podberski, pisarz ziemski brasławski, ufundował tu drewniany klasztor kanoników od pokuty. Fundację odnowili w 1750 lub 1766 roku Antoni, Jerzy i Jan Podberscy. Zakonnicy pełnili posługę w kościele parafialnym p.w. Św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty[1]. Klasztor został skasowany przez Rosjan w 1832 roku po upadku Powstania listopadowego.

Po Rozbiorach miejscowość została włączona do Rosji.

Po 1918 roku nieopodal przebiegała linia demarkacyjna z Polską, w okresie dwudziestolecia do 1939 roku należały do Polski jako siedziba gminy Smołwy.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 119 osób, 97 było wyznania rzymskokatolickiego, 3 prawosławnego a 19 mojżeszowego. Jednocześnie 97 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 3 rosyjską a 19 żydowską. Było tu 20 budynków mieszkalnych. W 1931 w 18 domach zamieszkiwało 110 osób[2].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Smołwach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w m. Turmont i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Turmont[3].

W czasach radzieckich – centrum kołchozu.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Różańcowej, zbudowany w 1857 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maria Kałamajska-Saeed, Rosyjskie pomiary klasztorów skasowanych w roku 1832, Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą "Polonika", Warszawa 2021, ISBN: 9788366172401
  2. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 14.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 299.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bronius Kviklys, Mūsų Lietuva, 1 t., Vilnius: Mintis, 1989, 642.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]