Do połowy XVI wieku tereny Smolnik i okolic porośnięte były przez Puszczę Merecką. Stałe osadnictwo zapoczątkowali za czasów królowej Bony smolarze wyrabiający w tej części puszczy drewna smołę. Od nich też wzięła się nazwa wsi. Wieś została założona została w II połowie XVII wieku – pierwsza wzmianka pojawiła się w dokumencie z 1642 roku.
We wsi znajduje się murowany kościół powstały w latach 70. na miejscu drewnianego kościoła z 1842 r., który spłonął w roku 1973. Kościół jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej pod wezwaniem św. Anny, należącej do dekanatu Suwałki-Miłosierdzia Bożego, diecezji ełckiej. Naprzeciwko kościoła znajduje się cmentarz z zabytkową kaplicą drewnianą z przełomu XVIII i XIX wieku[7].
↑Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. w sprawie utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.
↑ abJezioro Jaczno. Sejny: Stowarzyszenie „Ziemia Sejneńska”, 2009, s. 4.