Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze
 |
Ten artykuł od 2009-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
|||||||||||||||||||||||||
| Rīgas Kristus Piedzimšanas katedrāle | |||||||||||||||||||||||||
| katedra | |||||||||||||||||||||||||
 7512 |
|||||||||||||||||||||||||
 Katedra w 2006 |
|||||||||||||||||||||||||
| Państwo |  Łotwa |
||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość |  Ryga |
||||||||||||||||||||||||
| Wyznanie | prawosławne | ||||||||||||||||||||||||
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | ||||||||||||||||||||||||
| Metropolia | Łotewski Kościół Prawosławny | ||||||||||||||||||||||||
| Sobór | od 1883 | ||||||||||||||||||||||||
| Wezwanie | Narodzenia Pańskiego | ||||||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | 25 grudnia/7 stycznia | ||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
|
Położenie na mapie Rygi
 Sobór Narodzenia Pańskiego
|
|||||||||||||||||||||||||
|
Położenie na mapie Łotwy
Sobór Narodzenia Pańskiego
|
|||||||||||||||||||||||||
 56°57′14,1″N 24°06′56,0″E/56,953917 24,115556 |
|||||||||||||||||||||||||
Sobór Narodzenia Pańskiego w Rydze (Rīgas Kristus Piedzimšanas pareizticīgo katedrāle) – katedra Łotewskiej Cerkwi Prawosławnej (i eparchii ryskiej) znajdująca się w Rydze, stolicy Łotwy.
Katedra została zbudowana w latach 1876–1883 według projektu Nikołaja Czagina w stylu neobizantyjskim. Katedra ma 40 m wysokości[1].
Powstała z inicjatywy generalnego gubernatora Piotra Bagrationa oraz biskupa Weniamina, a fundusze na budowę przeznaczył car Imperium Rosyjskiego Aleksander II. Podczas I wojny światowej wojska niemieckie przemianowały katedrę na zbór luterański.
W międzywojennej Łotwie w 1921 katedra Narodzenia Pańskiego ponownie wróciła do swojego pierwotnego wyznania. Jedynym problemem były próby wprowadzenia przez władze państwowe języka łotewskiego do liturgii, co się jednak nie udało. W latach 60. XX w. władze Związku Radzieckiego nakazały zamknąć katedrę, w której urządzono planetarium. Świątynia została ponownie otwarta w 1991 po uzyskaniu niezależności Łotwy od ZSRR. Katedra jest obecnie największą cerkwią prawosławną znajdującą się w krajach bałtyckich[potrzebny przypis].
