Socjologia historyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Socjologia historyczna – poddyscyplina socjologii na pograniczu socjologii i historii[1].

Nurty[edytuj | edytuj kod]

Anna Sosnowska wydziela trzy główne nurty socjologii historycznej[1]:

  • makrosocjologia historyczna - badania nad długimi procesami społecznymi, rozpoczętymi w przeszłości i mającymi konsekwencje we współczesności[1];
  • szczegółowe badania nad przeszłymi korzeniami zjawisk współczesnych[1];
  • mikrosocjologia historyczna - ograniczone czasowo i terytorialnie badania przeszłych zjawisk z odwołaniem do metod lub teorii socjologicznych[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1982 r. Amerykańskie Towarzystwo Socjologiczne utworzyło Sekcję Socjologii Porównawczej i Historycznej[1]. Od 2016 r. sekcja poświęcona socjologii historycznej istnieje w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Socjologicznym[1]. W 2021 r. powstała Sekcja Socjologii Historycznej Polskiego Towarzystwa Socjologicznego[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Anna Sosnowska, Socjologia historyczna - kluczowa na peryferiach, „Stan Rzeczy”, 2 (21), s. 9-28, DOI10.51196/srz.21.1.