Socjologia organizacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Socjologia organizacji – jedna z dyscyplin szczegółowych socjologii obejmująca swym zakresem z jednej strony badania nad organizacjami rozumianymi jako grupy celowe, lecz także procesy organizacyjne zachodzące w makro- i mikroskali.

Głównym obszarem badawczym tej dyscypliny są przedsiębiorstwa oraz instytucje publiczne. Poza tym zajmuje się ona problemami makrostruktur społecznych i ich wpływem na funkcjonowanie organizacji. W tym ujęciu makrostruktury traktowane są jako otoczenie organizacji.

Historia rozwoju socjologii organizacji[edytuj | edytuj kod]

Prekursorskie wobec tej dziedziny nauki były pisma opisujące projekty zorganizowania idealnego społeczeństwa, czy idealnego państwa. Problemy związane z opisem zorganizowania społeczeństwa towarzyszyły początkom socjologii i czerpały w znacznym stopniu z nauk przyrodniczych. Na początku XIX wieku powstały niezależne programy budowania nowej nauki pod nazwą fizyki społecznej i socjologii. W połowie XIX wieku ugruntowało się podejście do społeczeństwa określane mianem organicyzmu. W tym ujęciu społeczeństwo i społeczności oraz ich funkcjonowanie porównywane było do działania organizmów zwierzęcych, głównie do organizmu ludzkiego. Herbert Spencer jako jeden z przedstawicieli tego nurtu przyjmował tezy ewolucjonistyczne przy opisie zjawisk społecznych.

Na początku XX wieku socjologia organizacji stała się jednym z głównych obszarów badawczych szkoły chicagowskiej. Do połowy XX wieku rozwijały się też teorie starające się w miarę dokładnie opisywać działanie systemu społecznego, m.in. założenia Pitirima Sorokina i Talcotta Parsonsa.

Pojęcia związane z socjologią organizacji[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]